[ قسمت أوّل : عبادات ] امّا مقدمه ، در بيان مسائل متعلَّقهء به تقليد است چون كه باب نجات از براى ما مفتوح مىشود به تقليد مجتهد حىّ ، و عمل عامى ملتفت غير محتاط بى تقليد باطل است ، بدان كه معنى تقليد اگر چه عمل [1] است لكن كفايت مىكند [2] ياد گرفتن فتواى مجتهد كه در وقت حاجت به آن عمل نمايد .
مسأله 1 - اقوى جايز [3] نبودن بقاء [4] بر تقليد ميّت است مطلقا ، پس اگر ممكن شود تقليد مجتهد حىّ اعلم مقدم است تقليد او بر غير اعلم ، و الَّا تقليد غير اعلم كند با رعايت الاعلم فالاعلم ، و معيّن نيست بر مكلَّف تقليد بلكه جايز است

[1] - ( يزدى ) محل منع است .
[2] ( صدر ) كفايت خالى از تأمل نيست ، پس احتياط را مسأله عدول و بقاى بر تقليد ميّت ترك ننمايند و امثال آن .
[3] ( شيرازى ) اخذ به احوط القولين طريق نجات است . ( صدر ) عمل به احوط القولين از ميّت و مجتهد حىّ را ترك ننمايند ، چنانچه خواهند فرمود .
[4] ( يزدى ) اقوى جواز است گر چه احوط عدول است به حىّ .

30