مسأله 999 - اگر مادر زن يا زن پدر زن شير دهد طفل شخصى را ، چه از اين زن باشد طفل و چه از زن ديگر ، آن زن بر او حرام مىشود ابدا ، زيرا كه پدر طفل نمىتواند كه دختر صاحب شير را داشته باشد .
مسأله 1000 - هر گاه زن بزرگ شخص شير دهد زن كوچك را ، هر دو حرام مىشود بر او و اگر شير غير باشد ، همان كبيره [1] حرام مىشود ، مگر آن كه مدخوله باشد آن وقت هر دو حرام مىشوند و از براى كبيره است مطالبه مهر اگر مدخوله باشد نه غير مدخوله [2] و از براى صغير هست نصف [3] مهر ، مگر آن كه دفعه آخر شير كامل را اين صغيره در حالتى كه كبيره ، مثلا در خواب بوده بخورد ، تمام [4] مهر او ساقط است .
مسأله 1001 - هر گاه زن طفلى به سبب عيب طفل فسخ عقد كرد مثلا ، پس زن ديگرى شد و به شير آن شوهر اين طفل را شير داد ، اين زن بر آن شوهر حرام مىشود [5] زيرا كه عروس صاحب شير شد اين زن و عروس او حرام است بر او و همچنين است زن شيرده هر گاه طلاق بگيرد زن صغيرى شود و شير دهد شوهر صغيرهء خود را ، بر شوهر اول هم حرام مىشود زيرا كه عروس او مىشود .
مسأله 1002 - هر گاه دختر عمو را براى پسر عمو عقد كنند ولاية و جدهء پدرى پسر شير دهد آن دختر را ، دختر عمه آن پسر مىشود و اگر جده مادرى شير دهد آن دختر را ، دختر خاله آن پسر مىشود و اگر جدّه پدرى دختر شير دهد آن پسر را ، اين پسر ، عموى دختر مىشود و اگر جدّه مادرى دختر باشد ، اين پسر ، خالوى آن دختر مىشود ، پس بر يكديگر حرام مىشوند .

[1] - ( خراسانى ) لكن عقد صغيره باطل مىشود ، محتاج به عقد جديد است .
[2] ( نجفى ) محل تأمل است .
[3] ( نجفى ) مشكل است . ( خراسانى ) بنا بر قولى و تمام مهر است بنا بر قول اكثر ، مسأله محتاج به مراجعه است و همچنين سقوط مهر در صورت استثناء .
[4] ( نجفى ) محل اشكال است .
[5] ( نجفى ) على الاحوط .

256