حمل داشته باشد ، خرج آن زن در زمان [1] حمل به او مىرسد . [2] مسأله 906 - اگر منقطعه مقاربت با او نشده ، عدّه هم ندارد و امّا اگر شوهرش وفات كند عدّه وفات بايد بگيرد .
مسأله 907 - در حيض مدت منقطعه را مىتوان بخشيد .
مسأله 908 - عده منقطعه اگر حيض ببيند دو حيض بگذرد و اگر حيض نبيند چهل و پنج روز بگذرد كفايت مىكند و اگر حمل داشته باشد بعد از وضع حملش اگر حامله باشد كه شوهرش بميرد عده اش ابعد الاجلين است .
مسأله 909 - اگر ضعيفه در عده غير رجعى باشد همان شوهر مىتواند او را عقد كند از براى خود و هر گاه عقد كرد و دخول نكرده او را طلاق داد يا مدّتش را بخشيد بى عده ديگرى نمىتواند او را عقد كرد . [3] مسأله 910 - هر گاه شخص طفل كنيز خود را به عقد يكى در آورد ، مادر آن طفل محرم مىشود به آن كس .
مسأله 911 - زنى كه به سبب ظهار حرام شود ، اگر خواهد مرخص شود ، بايد زوج او طلاق دهد او را .
مسأله 912 - هر گاه زنى يا مردى - محرم يا غير محرم [4] - حتى مادر و فرزند هم كه خواسته باشند اماله يا تطهير عورت يكديگر كنند ، حتى عورت ميّت را هم ، بايد كيسه يا چيز ديگر را در دست كنند كه دست ايشان بر عورتى كه حرام است لمس آن ، نرسد و همچنين نظر كردن هم حرام است ، اما در حال اختيار ، نه اضطرار .
مسأله 913 - عبد ضعيفه به لمس و نظر هيچ قسم به ضعيفه محرم نيست ، اگر خواهد محرم شود دخترش را ، مثلا به عقد او در آورد تا محرم شود ، و لو يك

[1] - ( يزدى ) بلكه اقوى عدم استحقاق است .
[2] ( ميرزا ) محل تأمل است .
[3] ( ميرزا ) بنا بر احوط . ( خراسانى ) محل اشكال است .
[4] ( خراسانى ) مگر به زوج و زوجه باشد كه حاجت به كيسه و نحو آن نيست .

241