ديگر ايشان را به عقد دائم در آورد و مقاربت هم بشود ، بعد از طلاق و عدّه مىتواند او را عقد كرد .
مسأله 882 - هر گاه زنى را نه طلاق رجعى بدهد و دو محلل هم در بين واقع شود ، بر آن مرد حرام مؤبد مىشود آن زن .
مسأله 883 - هر گاه مردى بداند كه شوهر زن به سفر رفته و خبر وفات او را ندارد و ضعيفه مىگويد كه شوهرم وفات كرده و متّهمه باشد ، آن مرد نمىتواند آن ضعيفه را به عقد خود در آورد بنا بر احتياط و اگر متّهمه هم نباشد ، چنين است .
مسأله 884 - جايز است از براى مردى كه اراده دارد نكاح زنى را كه صلاحيت دارد از برايش ، نظر كردن [1] بر مو و محاسن او كه به قصد لذت نباشد و نظر كردن بر محارم خود غير از عورتشان [2] و همچنين زنان اهل ذمّه [3] و اما نظر كردن به وجه و كفين اجنبيّه ، يعنى غير محرم بدون لذّت و ريبه حرام نيست ، لكن احتياط [4] شديد ترك است .
مسأله 885 - نكاح كردن كسى كه به ترك آن به حرام بيفتد واجب است و حرام است استمناء كردن ، اگر چه خوف آن باشد كه اگر استمناء نكند به حرام بيفتد و عرقش نجس است ، بنا بر احتياط .
مسأله 886 - هر گاه خطبه كند مؤمنى ، زن را كه قدرت داشته باشد بر نفقه ، واجب [5] است بر كسى كه به يد او است اختيار نكاح او ، اجابت كند او را ، با ملاحظه كفو بودن .
مسأله 887 - هر گاه ضعيفه به شرط بكارت خود را به عقد در آورد و ثيّبه باشد ،

[1] - ( صدر ) زياده از يك مرتبه نظر نكند .
[2] ( صدر ) از ناف تا زانو اجتناب نمايند .
[3] ( ميرزا - يزدى ) در تعدى از مواضعى كه غالبا حرج در تكليف تحفظ از نظر به آن مواضع است و سيره نيز بر عدم تحفظ از آنها جارى است اشكال است .
[4] ( ميرزا ) ترك اين احتياط ننمايند . ( صدر ) بلكه خالى از قوت نيست .
[5] ( يزدى ) بلكه عدم وجوب خالى از قوت نيست . ( ميرزا ) محل تأمّل است .

238