نجف اشرف به رحمت ايزدى پيوست و در كنار باب الطوسي حرم مطهر علوى به خاك سپرده شد .
آية الله آخوند محمد كاظم خراسانى ( ره ) در سال 1255 هجرى قمرى در مشهد ديده به جهان گشود . پس از گذراندن تحصيلات مقدماتى در سن 22 سالگى عازم تهران شد و علوم عقلى را نزد اساتيد فن آموخت . سپس عازم نجف اشرف شد . مدت دو سال از محضر شيخ مرتضى انصارى استفاده كرد .
پس از وفات شيخ ، در درس ميرزا محمد حسن شيرازى شركت مىكرد . آنگاه كه ميرزاى شيرازى به سامرا مهاجرت كرد ، وى در نجف ماند و به تدريس براى طلاب علوم دينى پرداخت . از مدرسين بسيار موفق بود ، تا آنجا كه بيش از هزار نفر در درس او شركت مىكردند كه حدود 200 نفر از آنان خود ، مجتهد بودند .
برخى از شاگردان طراز اول درس وى عبارتند از : آية الله سيد ابو الحسن اصفهانى ، آية الله حاج آقا حسين بروجردى ، آية الله حاج آقا حسين قمى ، آية الله آقا ضياء الدين عراقى .
تأليفات وى در فقه و اصول و فلسفه بسيار است و معروفترين آنها كتاب پر ارج « كفاية الاصول » مىباشد كه ديگر دانشمندان شرحهاى بسيارى بر آن نوشته‌اند و سالهاست كه از متون سطح عالى علم اصول در حوزه هاست .
وى در سال 1329 ه . ق . وفات كرد و در نجف اشرف به خاك سپرده شد .
آية الله ميرزا محمد تقى شيرازى ( ره ) وى در سال 1270 هجرى قمرى در شيراز به دنيا آمد . پدرش ميرزا محب على نام داشت .
دروس مقدماتى را در شيراز گذراند و براى ادامهء تحصيل به سامرا هجرت كرد و جزو شاگردان برجستهء ميرزاى شيرازى قرار گرفت و خود در آن زمان به تدريس

20