مسأله 732 - اگر صوم غير معيّن را به ريا فاسد كند و قبل از زوال خواهد تجديد نيّت كند ، صحيح نيست .
مسأله 733 - محل نيّت روزهء مندوب تا قبل از غروب است .
مسأله 734 - اگر صبح كند يوم الشك را به نيت افطار تا قبل از زوال ، اگر مفطرى به جا نياورده نيت روزه كند و بعد از زوال اگر عالم شد امساك كند وجوبا و بعد قضاء بگيرد .
مسأله 735 - اگر روزى از رمضان را عصيانا قصد افطار داشته باشد و مفطرى به عمل نياورده ، قبل از زوال اگر چه توبه كند فاسد است صومش [1] على الاحوط [2] و اگر در بين روز قصد كند كه روزه نمىباشم باطل مىشود صومش ، اگر چه گمان كرده باشد فساد صوم خود را .
مسأله 736 - اگر قصد كند فساد صوم خود را در زمان بعد ، باطل بودنش خالى از قوت نيست و احتياط آن است كه روزه را سر رساند و قضايش را بگيرد .
مسأله 737 - اگر قصد كند كه امساك مىكنم از جميع مفطرات و تمام مفطرات را نشناسد ، ضرر ندارد ، مگر اين كه قصد كند كه امساك مىكنم از جميع مفطرات مگر از جنابت يا ارتماس ، مثلا صحيح نيست روزه‌اش ، و كسى كه روزه واجبى بر ذمّه دارد جايز نيست روزه مستحبى بگيرد .
مسأله 738 - هر گاه فراموش كرد قضاء را ، مثلا و مستحبى را گرفت ، ضرر ندارد و اگر بعد از ظهر به خاطرش بيايد ، قطع كند و اگر پيش از ظهر باشد ، عدول به قضاء جايز است .
مسأله 739 - بايد دانست كه در صوم ، ديگر عدولى [3] نيست نه واجب ، به واجب

[1] - ( صدر ) مراد قصد افطار در بين روزه است بعد از دخول در صوم و اگر از اول صبح قصد افطار داشته باشد فاسد است ، بلا اشكال .
[2] ( يزدى ) بلكه اقوى .
[3] ( ميرزا ) مگر در يوم الشك ، هر گاه قبل از ظهر دانست كه از رمضان است و قصد غير رمضان كرده عدول به رمضان مىنمايد .

183