نكرده مىتواند باز قصد روزه كند ، خلاف روزهء معيّن .
مسأله 719 - اگر روزهء قضاء دارد بلكه هر روزهء واجبى ، [1] حتّى استيجارى ، روزهء مستحبّى نگيرد ، اگر چه در زمانى باشد كه روزهء واجبى را نتواند [2] بگيرد ، [3] مثل سفر .
مسأله 720 - هر گاه نماز خفتن را فراموش كرد ، [4] يا خواب رفت تا نصف شب ، روزهء آن روز بر او واجب [5] است و اگر به جهت عذرى يا فراموشى نگرفت ، احتياطا قضايش را بگيرد .
مسأله 721 - كفارهء شصت مدّ ، هر مدّى را به يك فقير بايد داد ، امّا كفّارهء قضاء رمضان كه با قدرت [6] نگرفت تا رمضان ديگر ، چند مدّ را به يك فقير مىتوان داد .
مسأله 722 - ضعيفه در حالتى كه بايد احتياط كند به عمل مستحاضه و تروك حايض ، اگر روزه‌اش را خورد ، كفّاره ندارد .
مسأله 723 - شخص در شب جواهرى را مثلا فرو برد كه واجب باشد اخراج آن ، بايد در روز روزه قى كند ، اگر بيرون آورد كه صدق قى نكند ضرر ندارد و الَّا قضاء روزه را بگيرد .
مسأله 724 - هر گاه زنى جاهله بود كه جماع غير انزال مفطر است ، ديگران گفتند كه مفطر نيست ، قضاء واجب است ، احوط [7] نيز كفّاره است و اگر به جبر شوهر تن به جماع در داد كفّاره او بر شوهر است .

[1] - ( ميرزا - يزدى ) در صورت صوم استيجارى مانعيّت معلوم نيست .
[2] ( يزدى ) با فرض نتوانستن ، اقوى جواز است لكن در سفر جايز نيست .
[3] ( ميرزا ) اگر قادر نباشد بر واجب .
[4] ( يزدى ) مناط خواب رفتن از نماز عشاء است تا نصف شب ، نه هرطور ترك شود و اقوى عدم وجوب صوم است اگر چه احوط است .
[5] ( ميرزا ) اگر فراموش كرد احوط است . ( خراسانى ) بلكه اقوى عدم وجوب است .
[6] ( يزدى ) با استمرار مرض تا رمضان ديگر و همچنين است مدّ شيخ و شيخه و نحو آنها .
[7] ( يزدى ) لكن واجب نيست .

181