بايد [1] سوره را بخواند . [2] مسأله 657 - هر گاه شخص احتمال مىدهد كه قضاء بر ذمّه اش هست ، مىتواند كه به نيّت قربت به جا آورد قضاء را و قربت ، يعنى رضاى خدا هست در به جا آوردن اين عمل و همچنين هر عبادتى به قصد قربت [3] كفايت مىكند و مراد به آن در همه جا همين است كه ذكر شد .
مسأله 658 - هر گاه شخص احتمال بدهد عيبى و نقصى در نماز خودش ، يا در نماز غير و به قصد ما فى الذّمه از براى خود يا از براى غير كه ميّت باشد تبرّعا به جا آورد مستحب [4] است و همچنين است روزه و واجبات ديگر .
مسأله 659 - شخص كه نماز قضاء دارد بايد قصد و عزم [5] قضاء كردن داشته باشد و اگر عزم [6] نداشته باشد معصيت كار است و نماز قضاء يقينى اگر بر ذمّه دارد ، اجير غير نشود بنا بر احتياط . [7] مسأله 660 - شخص نماز قضاء خود و والدين هر دو [8] بر ذمّه دارد ، هر يك را مقدّم دارد مخيّر است .

[1] ( يزدى ) اگر خوف فوت نماز را داشته باشد بايد نخواند .
[2] ( ميرزا ) اين مسأله « 1 » [ = « 1 » ( خراسانى ) بلكه مختار همان است كه در متن است . ] تفصيلى دارد ، تفصيلش اين است كه اگر اماره باشد كه منشاء خوف « 2 » [ = « 2 » ( نجفى ) به مجرد خوف بدون ظن ترك سوره ننمايد . ] فوت نماز به خواندن سوره باشد ، سوره را ترك كند و الا سوره را بخواند .
[3] ( صدر ) حقيقت نيت ، اراده نمودن عبادت است بر وجهى كه ممتاز شود از غير آن عبادت به قصد بندگى جناب احديّت .
[4] ( نجفى ) استحباب شرعى مشكل است .
[5] ( خراسانى ) حكم هر دو مسأله گذشت . [ حاشيهء مسألهء 637 و مسألهء 638 ]
[6] ( يزدى ) عزم بر نكردن هم داشته باشد .
[7] ( صدر ) گذشت كه اگر مشغول است مىتواند بخواند . [ حاشيهء مسألهء 637 ] ( يزدى ) گذشت عدم وجوب اين احتياط .
[8] ( خراسانى ) نماز والده بر ولد واجب نيست ، اگر چه احوط است .

168