بعد معلوم شد كه سجده دويّم امام بوده ، سجده ديگر [1] به جا آورد و بعد از اتمام احتياطا نماز را اعاده كند .
مسأله 568 - مأموم شش تكبير افتتاحى را پيش از تكبير امام مىتواند گفت .
مسأله 569 - هر گاه شخص وارد بر جماعت يوميّه شود و نداند كه چه نماز است ، قضاء است يا ادا ، جهريّه است يا اخفاتيّه ، اقتدا كند ضرر ندارد .
مسأله 570 - هر گاه شخص نماز مغربش را به عشا اقتدا كرد و در قيام شك كرد كه اين ركعت سيّم است يا چهارم ، صبر كند تا امام به ركوع رود و دو سجدتين را به جا بياورد تا معلومش شود ، ضرر ندارد .
مسأله 571 - نماز آيات را هر يك به ديگرى اقتدا مىتوان كرد و لازم نيست كه امام اعلام كند مأمومين را كه چه نماز است ، اما اگر به ركوع اول نرسيد ، درك ركعت نكرده صبر كند تا ركعت ديگر هر گاه امام بعض سوره را كه بنا داشت فراموش كرده بخواند به ركوع رفت ، مأموم قصد فرادى كند و حمد و سوره بخواند و اما بعد از ركوع پنجم « سمع الله » و تكبير مستحب است و هر نمازى كه فورى است ، مثل زلزله ما دام العمر فوريتش باقى است و لهذا اداست و از براى ميت اگر به جا بياورند اين نماز را به نيت قربت كفايت مىكند .
مسأله 572 - شخص در ذكر ركوع است ، شك مىكند كه امام در ركوع بود ، رسيدم يا نه ، اعتبار ندارد شكَّش و با جماعت است .
مسأله 573 - حايل از براى اهل جماعت ميان مردان و زنان ، ضرر ندارد .
مسأله 574 - شخص عادل دشنام به مؤمنى دهد ، فاسق [2] مىشود و اما اگر توبه كند باز عادل است .
مسأله 575 - مأموم پيش از امام تكبير گفت بعد ملتفت شد يا عدول به فرادى يا

[1] - ( يزدى ) اكتفا به همان سجده كند و اعادهء نماز واجب نيست . ( صدر ) بلكه البته سجدهء ديگر بياورد .
[2] ( صدر ) يعنى به غير غرض صحيح .

151