بعد از فضيلتش تا آخر وقت و وقت اجزايى ظهر يك وقت است بعد از فضيلتش تا آخر وقتش .
مسأله 506 - وقت مختص مغرب اوّل مغرب است تا به قدرى كه نماز مغرب بشود و بعد مشترك مىشوند با عشاء تا به قدر نماز عشا مانده نصف شب شود آن وقت مختص نماز عشا است بلى اين وقت اختيارى است .
مسأله 507 - وقت اضطرارى آن كه به جهت عذر باشد به قدر نماز عشا است تا طلوع صبح صادق و آن وقت مختص نماز عشا مىشود .
مسأله 508 - وقت فضيلت مغرب اوّل مغرب است تا سرخى مغرب بر طرف شود و آن وقت ، اوّل فضيلت عشا است تا ثلث شب .
مسأله 509 - وقت اجزايى عشا دو وقت است :
يكى پيش از فضيلتش و يكى بعد از فضيلتش تا آخر وقتش و وقت اجزايى مغرب يك وقت است بعد از فضيلتش تا آخر وقتش .
مسأله 510 - وقت فضيلت نماز صبح اوّل صبح صادق است تا سرخى مشرقيّه ظاهر شود و بعد وقت اجزايش است تا طلوع آفتاب .
مسأله 511 - اگر از براى هر نمازى مقدار يك ركعت از وقتش باقى باشد بايد مشغول شوند ، به قصد ادا يا قربت مطلقه .
مسأله 512 - بايد كسانى كه عذر ندارند ، علم به وقت داشته باشند و مشغول نماز شوند و اقوى آن است كه به شهادت عدلين اكتفا [1] مىتوان كرد و به اذان مؤذن اكتفا نمىتوان كرد ، اگر چه عادل [2] و عارف به وقت هم باشد .
مسأله 513 - صاحبان عذر ، مثل كور يا غيره يا آن كه مانع در هوا باشد ، مثل ابر ، به مظنّه اكتفا مىتوان كرد ، اگر چه احوط [3] و افضل تأخير است تا علم حاصل

[1] - ( صدر ) احوط اكتفا نكردن است .
[2] ( يزدى ) جواز اكتفا به اذان عادل عارف ، خالى از قوّت نيست .
[3] ( يزدى - خراسانى ) اين احتياط ترك نشود .

137