نام کتاب : صراط النجاة ( فارسي ) نویسنده : الشيخ الأنصاري جلد : 1 صفحه : 69
فصل 8 در غسل جنابت است مسأله 185 - هر گاه مردى كه مريض نباشد و رطوبت در خود ببيند كه يكى از آن چهار علامت در آن باشد كه جهندگى و شهوت و سستى بدن و بوى شكوفه خرما است و علم به نبودن باقى [1] را ندارد غسل كند ، بلى اگر همين بوى تنها باشد و آن سه علامت نباشند ، احوط اين است كه غسل كند [2] و بشكند و وضو بسازد و امّا مريض و زن را كافى است شهوت و سستى در آن چه بيرون بيايد . مسأله 186 - هر گاه شخصى منى در جامه خود ببيند و نداند كى جنب شده غسل كند و اعاده يا قضاء كند نمازى را كه يقين دارد با جنابت شده وجوبا و آن چه احتمال مىدهد كه با جنابت بوده احتياطا اعاده كند يا قضاء كند . مسأله 187 - هر گاه شخص رطوبتى در جامهء خود ببيند و يقين كند كه منى است غسل كند و اگر مظنّه كند و يا علم به منى حاصل شود و نداند كه پيش از غسل
[1] - ( يزدى ) اقوى اعتبار اجتماع سه علامت اوّلى است و احوط جمع است ما بين غسل و وضو در صورت انفراد . [2] ( ميرزا ) اين احتياط مختص به آن صورت نيست بلكه در جميع صور انفراد علامت ثابت است و ترك نبايد بشود .
69
نام کتاب : صراط النجاة ( فارسي ) نویسنده : الشيخ الأنصاري جلد : 1 صفحه : 69