فصل 27 در اوقات نماز است مسأله 502 - وقت مختص به نماز ظهر ، اول زوال است و زوال شناخته مىشود به نصب كردن سيخى در زمين ، مثلا اگر سايهء آن كم مىشود ظهر نشده و اگر زياد مىشود ظهر شده آن وقت به قدرى كه نماز ظهر بشود مختص ظهر است و به قدرى كه نماز عصر بشود تا مغرب مانده آن وقت مختص نماز عصر است و در ما بين مشتركند ظهر و عصر .
مسأله 503 - اول وقت فضيلت نماز ظهر ، اول زوال است و آخر آن سايه كه زياد مىشود از شاخص به قدر شاخص شود و از افضل است به جاى آوردن نماز ظهر در وقتى كه سايهء شاخص كه مقدار قامت آدمى است زياد شود مقدار دو قدم كه دو سبع شاخص است كه يك ذراع مىشود .
مسأله 504 - اوّل وقت فضيلت عصر اين است كه سايهء زايد از شاخص مثل شاخص شود بنا بر احوط و آخرش اين كه سايه زايد دو مثل شاخص شود اگر چه قوى است قول به فضل نماز عصر در وقتى كه سايه شاخص از چهار قدم زياد شود .
مسأله 505 - وقت اجزايى عصر دو وقت است :
يكى پيش از فضيلتش [1] و يكى

[1] - ( يزدى - ميرزا ) محل تأمل است : وجه تأمل آن كه احتمال قوى است كه فضيلتش از فراغ از ظهر است تا وقتى كه او را وقت دويّم اجزاء قرار دادند .

136