نام کتاب : سؤال وجواب ( فارسي ) نویسنده : السيد اليزدي جلد : 1 صفحه : 149
< فهرس الموضوعات > 255 . ربا در معدود < / فهرس الموضوعات > < فهرس الموضوعات > 256 . استثناى توابع از مبيع < / فهرس الموضوعات > اولا : محض حفظ آبروى خود مجبور به معامله بودم . ثانيا : تو به قيمت عادله وقت نخريدى . ثالثا : در واقع قصد بيع نداشتم و قصدم بيع صورى بود و قصد انشاء بيع و تمليك نداشتم . رابعا : قدرت بر ايصال ثمن در زمان خيار نداشتم . آيا چنين بيعى صحيح و لازم است يا نه ؟ جواب : در صورت مفروضه ، بايع حقى ندارد مگر آن كه اثبات كند كه بيع او صورى بوده و قصد بيع نكرده . و اما مضطر بودن و كمتر از قيمت وقت بودن پس موجب حقى نمىشود . بلى اگر مشترى او را اكراه بر بيع خانه كرده است و حال آن كه خانه از مستثنيات دين است بيع او صحيح نيست . پس فرق است ما بين اضطرار و اكراه ، و اضطرار موجب بطلان نمىشود < / السؤال = 8931 > < السؤال = 9233 > سؤال 255 : در معدود ربا هست يا نه ؟ جواب : الاقوى المشهور ، عدم جريان الربا في غير المكيل والموزون من المعدود كالجوز و البيض وغيره كالفرس والثوب ونحوهما للاصل والعمومات والاخبار المستفيضة الخاصة من غير فرق بين ما اذا كان البيع نقدا أو نسية ، خلافا للمفيد وابن الجنيد وسلار ، حيث قالوا بجريانه في المعدود ايضا مطلقا ، ولجماعة منهم الشيخ ، فقالوا بجريانه في صورة كون البيع نسية . وكلا القولين ضعيف ، لكن الحكم بالكراهة من باب التسامح والخروج عن شبهة الخلاف لابأس به . ( والله العالم ) < / السؤال = 9233 > < السؤال = 9167 > سؤال 256 : اگر كسى باغى يا قطعه زمينى را فروخته باشد به استثناء چند درختى از آن ، آيا مقر آن درخت و حريم آن در ملك بايع باقى است كه بعد از انعدام آن درخت ، مكان آن ملك بايع باشد يا نه ؟ و اگر بايع يا وارث او غافل از اين مطلب باشند و ادعا ملكيت محل آن درخت را نكنند ، مشترى بايد آن مكان را ملك بايع بداند و تصرف در آن نكند يا نه ؟ جواب : اگر مجرد درخت را استثناء كرده باشد و شرط معيت مقر آن را نكرده باشد مقر ، ملك مشترى است . غاية الامر از براى بايع حق المرور اليه و ما يتوقف عليه الانتقاع بذلك الشجر باشد مادام كه كنده نشده است . بيش از اين مقدار حق ندارد . بلكه اگر خواسته باشد
149
نام کتاب : سؤال وجواب ( فارسي ) نویسنده : السيد اليزدي جلد : 1 صفحه : 149