كسانى كه يك نخ ابريشم يا ريسمان مغصوب را مبطل مىدانند هم چنان كه ظاهر آن است بايد اين را نيز مبطل دانند چه دليل در هر دو يكى است پس در اين صورت حكم به بطلان مىشود وتوهم نشود كه اين را در عرف مال نمىگويند پس بايد ضرر نداشته باشد زيرا كه مناط در اجزاء صدق مال محرم بر كل آن است نه جزوها واگر نه چنين باشد بايد جايز باشد حبه حبه از گندم شخصى را برداشت هر چند فرياد كند كه دانه گندم مرا برندار خلاصه جزء تابع كل است در اين حكم بلى اگر خود مالك گلاب را بريزد تصرّف در قطرات آن جايز است يا حبات گندمى از جوال آن بيفتد مىتوان برداشت اين به جهت علم به رضاى اوست يا اعراض او از آنها .
( 109 ) س 32 : عبارت سركار در وسيلة النجاة در بحث مكان مصلى در مسأله دوم اين است : كه جايز نيست نماز در مكان غصبى نه از براى غاصب ونه از براى ديگران مگر صاحب ملك كه نماز گزاردن او در آن جايز است تا آن كه فرموده ايد - : يعنى در اول نماز هر يك از اولاد او را صحيح خواهد بود ودر دوم نماز هر يك از علماء يا سادات يا مسلمين در آن صحيح خواهد بود اگر چه از ايشان غصب شده باشد تا آن كه فرموده ايد واز قبيل وقف بر مسلمين است وقف بر مسجدها ومدرسه ها ورباطها وكاروانسراها ومزارهاى معصومين وغيرهم پس جايز است نماز هر يك از مسلمين در آنها اگر چه مغصوب باشد واگر چه نماز كننده غاصب باشد واگر وقف بر فقراء يا سادات باشد جايز است نماز هر يك از فقرا وسادات در آن با وجود غصب بودن تا آن كه فرموده ايد - : وحكم وضو وغسل از آبهاى وقفى ومجهول المالك كه غصب شده اند مثل حكم در مكان است پس جايز است وضو وغسل هر يك از موقوف عليهم يا مأذون از جانب او در آب غصبى مغصوب تا آخر مسأله ( 1 )

( 1 ) وسيلة النجاة نسخه خطى

84