عمداً يا سهواً سلام را ترك نمايد آيا بعد از تذكر يا اراده بعمل آوردن آن ، تدارك آن را واجب مىدانيد اگر چه زمان تأخير آن از تشهد بسيار طول كشيده باشد ومنافيات بسيار بعمل آمده باشد وصورت صلاة محو شده باشد يا آن كه بعد از حصول اين امور ديگر واجب نمىدانيد تدارك آن را چه عمداً ترك شده باشد وچه سهواً يا فرقى ميانه عمداً وسهواً مىباشد .
ج : در كتب خود تصريحى به اين مسأله وهمچنين به مسأله اين كه اگر عمداً قرار بدهد سلام را ترك كند ونگويد آيا نماز باطل مىشود يا نه نيافتم وليكن مقتضاى قواعد اين است كه اگر سهواً ترك شده باشد هر وقت به خاطرش آيد بگويد اگر چه مدتى مديد گذشته باشد زيرا كه در خبر است [1] ووقت آن تتمه وقت است هر وقت به خاطرش آيد مىكند .
واگر عمداً ترك نمايد در بعد از تشهد به قصد اين كه بعد بگويد باز نماز او صحيح است .
واگر عمداً ترك كند به قصد نگفتن ونگويد بعد از مدتى مديد بگويد محل اشكال است وظاهر آن است كه نماز او صحيح باشد وسلام بر ذمه او باشد ودر قصد نگفتن آثم باشد ومسأله زياده از اين تأملى در كار دارد . والله العالم .
( 84 ) س 7 : ونيز بفرماييد آن كه در وسيلة النجاة فرموده ايد : كه بايد يك ركعت وتر جدا از دو ركعت شفع باشد ووصل كردن آنها به يك ديگر چنانكه بيان مىكنند خوب نيست مراد از لفظ « خوب نيست » بطلان نماز است يا ترك اولى است .
ج : هر گاه وصل كند نماز باطل است ومستفاد از « خوب نيست » نيز اين است .
( 85 ) س 8 : ونيز بفرماييد كه هر گاه كسى از قواعد هيئت وغيره يقين به تحقق كسوف يا خسوف جزئى به هم رساند ودر وقت تحقق آن عمداً وبه جهت فرار از نماز

[1] تلخيص وسائل الشيعة ، 4 / 924 .

65