صلاة زيارت كرده اند .
وليكن ملا محمد باقر مجلسى رحمة الله عليه در كتاب بحار از بعضى معاصرين خود نقل كرده است كه او نماز زيارت را از براى غير معصومين منع كرده است به جهت اين كه چيزى در اين خصوص نرسيده ، واز خود آخوند [ مجلسى ] نيز ميل به منع مستفاد مىشود .
واما در خصوص معصوم خواه از انبياء سابقين باشد يا از ائمه طاهرين ظاهراً احدى منع نكرده ، بلكه همگى قائل به استحباب هستند . وبه خصوصِ نماز زيارت به جهت آدم ونوح عليهما السلام روايت متعدده رسيده ، وشيخ مفيد وابن طاوس وشهيد وصاحب مزار كبير تصريح به استحباب نماز در زيارت يونس در شريعه ء كوفه كه مدفن اوست كرده اند .
وچون مقام استحباب است وحق آن است كه به مجرّد قول علماء اثبات مستحب مىشود پس ظاهر استحباب نماز زيارت است از براى هر يك از اينها كه مذكور شد وزياراتى كه ذكر كرده اند .
بلكه ظاهر استحباب نماز زيارت است از براى هر يك از انبياء وائمه كه در نزد قبر ايشان آنها را زيارت كنى به هر نوع زيارتى ، به جهت حديثى كه در مصباح الزائر [1] از حضرت صادق عليه السلام روايت كرده است كه : « من زار اماماً مفترض الطاعة بعد وفاته وصلى عنده أربع ركعات كتبت له حجة وعمرة » ومعنى امام به حسب لغت پيشوا است كه شامل جميع انبياء نيز هست .
بلكه ظاهر استحباب نماز زيارت است در نزد قبر هر يك از شهداء وكل مؤمنين نيز ، به جهت حديثى كه در كامل الزيارات [2] به سند متصل از ابو حمزه ثمالى روايت كرده است : « قال : قال الصادق عليه السلام : اذا أردت المسير إلى قبر الحسين عليه السلام . . إلى ان قال : وصل عند رأسه ركعتين تقرء فى الاولى

[1] در بحار ، ج 97 ، ص 124 ، از بلد الامين نقل شده است .
[2] كامل الزيارات ، چاپ سنگى ، ص 222 و 240 .

58