( 459 ) س 3 : هر گاه صاحب گوسفندى مرتعى را به جهت گوسفندان خود مشخّص كرده باشد ، وشبان خود را امر كرده باشد كه گوسفندان را در آنجا نگاه دارد وبچراند ، وشبان بدون اذن واسترضاى صاحب گوسفند ، گوسفندان را از موضع معيّن نقل كرده به موضعى ديگر ، ودر آن موضع گوسفندان بسيار تلف شده اند ، آيا در اين صورت شبان مزبور ضامن آن چه تلف شده مىباشد وغرامت را بايد بكشد يا نه ؟
ج : بلى ، در صورت مسطوره شبان ضامن قيمت گوسفندان تلف شده هست ، وبايد قيمت آنها را در روزى كه مخالفت صاحبان گوسفندها را كرده واز آن موضع نقل كرده بدهد ، هم چنان كه صحيحه ء أبي ولَّاد طويله ء ( 1 ) وارده ء در خصوص نقل بر آن دلالت مىكند .
( 460 ) س 4 : زيد شبانى را به جهت رعى گوسفندان تعيين نموده وگوسفندان خود را شمرده وبه دست او داده ، وبعد از مدّتى خيانتى از شبان مزبور ظاهر شده ، ونقصانى هم در عدد شماره ء گوسفندان هم رسيده كه راه تلف ونقصان آنها معلوم نيست ، آيا زيد مىتواند كه آن چه تلف شده در صورت ظهور خيانت از شبان مطالبه نمايد ؟
ج : ظهور خيانت شبان در موضعى ، دلالت بر خيانت او در همه جا نمىكند ، وباعث ثبوت خيانت او بر آن چه را تلف آن معلوم نيست نمىشود ، وبه محض ظهور خيانت او در موضعى نمىتوان مطالبه ء نقصان هر موضعى را از آن نمود ، والله سبحانه هو العالم .
( 461 ) س 5 : هر گاه زيد تنخواهى به عمرو بدهد كه عمرو آن را برات نمايد در ولايت به شريك خود كه به امين زيد بدهد ، ودر ضمن قبض برات گرفته به جهت زيد بياورد ، وعمرو تنخواه را به شريك خود برات نموده ، وشريك آن را به امين زيد داده وقبض گرفته ، بعد امين زيد فوت شده وزيد به آن ولايت رفته كه مطالبه ء تنخواه

( 1 ) وسائل الشيعة ، 25 / 391 .

378