است وربايى در آن نيست ، وتشكيكى در آن راه ندارد ، وآيه ء « احلّ الله البيع » هر بيعى را شامل است ، خواه بيع لازم باشد يا غير لازم ، ونوشتن كاغذ بيع شرط از براى نويسنده ضررى ندارد ، بلى اگر معامله ء ربويّه بشود نوشتن كاغذ آن جايز نيست .
( 387 ) س 14 : چه مىفرمايند در اين مسأله كه شخصى جامه وثياب از بزّاز وعده اى مىخرد وقيمت آن را از وجه حرام مىدهد ، واعلام مىكند وبه صاحبش مىگويد كه : اين وجه از فلان تنخواه حرام است ، واو با توجّه به حرام راضى مىشود وقيمت را مىگيرد وآن ثياب را به آن شخص مشترى مىدهد ، آيا آن لباس به آن شخص مشترى حلال است ، ونماز كردن در آن جامه صحيح است يا باطل ؟
ج : بعد از آن كه آن جامه را به همان وجه حرام خريده باشد اصل مبايعه فاسد است وجامه منتقل به مشترى نمىشود ، وتا عين آن باقى است فروشنده مىتواند آن را پس بگيرد ، ومشترى نمىتواند آن وجه حرام را كه به ازاى قيمت داده از او مطالبه كند ، بلكه بر فروشنده لازم است كه اگر صاحبش را تواند بيابد وجه را به او رد كند ، واگر نتواند به فقراء بدهد ، وليكن چون فروشنده به رضاى خود آن جامه را به مشترى داده ، پوشيدن آن جامه از بابت اباحه از براى مشترى جائز است ونماز او در آن صحيح است .
( 388 ) س 15 : چه مىفرمايند كه شخصى جامه اى را به ذمّه مىخرد ، وبعد از آن قيمت آن را از وجه حرام مىدهد ، واو را اعلام نمىكند كه اين تنخواه حرام است ، آيا اين جامه حلال است ونماز كردن در آن صحيح است يا باطل ولازم است كه قيمت آن جامه را از وجه حلال بدهد ؟ واگر دادن قيمت جامه از وجه حلال از براى مشترى ممكن نباشد ، صاحب جامه را اعلام نمايد كه اين وجه حرام است چه صورت دارد ؟

273