كتاب الصلح ( 412 ) س 1 : شخصى تخميناً چهار پنج ماه قبل از فوت خود اعيان اثاث الدار ومصالح الاملاك واجناس مفصّله را مصالحه نموده است به ولد صغير ابراهيم وبنت صغيره ء خود آمنه ، وزوجه ء همدانيّه اش به اين طريق كه : نصف مال ابراهيم باشد ، ونصف مال آمنه وزوجه اش سويّة ، وحسب الشرط در ضمن العقد مبلغ ده تومان از اجناس واشياء مذكوره هر يك به قدر سهم به خديجه نام دختر ديگر مرحوم مذكور بدهند ، آيا اين مصالحه نظر به اين كه مسبوق به دعوى نيست ، وبر اعيان هم واقع است ، ومتضمّن شرط مذكور است ، صحيح است يا نه ؟
ج : هيچ يك از امور مذكوره ضرر به مصالحه نمىرساند .
امّا عدم مسبوقيّت به دعوى ، پس به جهت اين كه شرط نيست در صحّت صلح سبق نزاع ودعوى ، وصاحب كفايه مىگويد : ولا اعرف خلافاً بين أصحابنا فى أنّه لا يشترط فى صحّة الصلح سبق النزاع . ودر مفاتيح وشرح آن ادّعاى اجماع بر آن نموده ، بلكه دعوى اجماع بر عدم اشتراط سبق نزاع در كلام اصحاب به حدّ استفاضه رسيده است ، ونسبت خلاف به بعضى از اهل سنّت داده اند . پس جواز صلح بدون سبق نزاع محلّ اجماع است .
وعلاوه ء بر آن بعضى اخبار نيز بر آن دلالت مىكند ، مثل حسنه ء على بن أبى

297