مسأله 6 - از اول مغرب تا مقدار خواندن سه ركعت نماز ، اختصاص دارد به نماز مغرب ، و همين طور به قدر چهار ركعت نماز خواندن كه به نصف شب باقى است ، اختصاص دارد به نماز عشاء .
مسأله 7 - اگر از نيمهء شب گذشت ، نماز مغرب و عشا را به قصد ما في الذّمه بخواند ؛ چه عمداً تأخير انداخته باشد و چه اضطراراً ، مثل آن كه فراموش كرده يا خواب مانده باشد .
مسأله 8 - وقت نماز صبح از اول طلوع فجر صادق است تا طلوع آفتاب .
مسأله 9 - تا وقتى كه نماز ظهر به طور صحيح خوانده نشده باشد نماز عصر را در وقت اختصاصى ظهر نمىشود خواند ، و همين طور است مغرب و عشاء .
مسأله 10 - اگر به گمان آن كه وقت ظهر داخل شده ، نماز ظهر و عصر را خواند و بعد معلوم شد وقت نبوده و مقدارى نماز ظهر قبل از وقت و مقدارى از نماز عصر در وقت اختصاصى ظهر واقع شده ، نماز صحيح است ، ولى اگر تمام نماز عصر در وقت اختصاصى ظهر واقع شده احتياطاً اعاده كند .
مسأله 11 - اگر به گمان آن كه نماز ظهر را خوانده نماز عصر را خواند ، و بعد معلوم شد نماز ظهر را نخوانده بوده و بيش از چهار ركعت نماز خواندن به مغرب باقى نيست ، بايد نماز ظهر را به قصد اداء در همان وقت اختصاصى عصر بخواند .
مسأله 12 - اگر نماز عصر را عمداً قبل از ظهر يا عشا را قبل از مغرب بخواند ، همان نماز عصر يا عشاء باطل است ، ولى اگر سهواً باشد و بعد از نماز متوجه شود مانعى ندارد .
مسأله 13 - اگر نماز عصر را قبل از ظهر ، يا عشا را قبل از مغرب سهواً شروع كرد و در بين نماز متوجه شد ، تا وقتى كه جاى عدول باقى است ، بايد عدول كند به نماز قبلى . امّا اگر جاى عدول گذشته باشد ، مثل آن كه نماز عشاء را بر مغرب

87