إسم الكتاب : رسالهء نجاة العباد ( فارسي ) ( عدد الصفحات : 397)

روزهاى عادت باشد ، و خون ديگر ، نه تمام آن و نه مقدارى از آن در روزهاى عادت نباشد ، بايد خونى كه مقدارى از آن در ايام عادت بوده حيض و ديگرى را استحاضه قرار دهد .
صورت سوم : آن كه زن صاحب عادت عدديه باشد و يكى از دو خون ، عددش موافق عدد عادت حيض باشد ، بايد آن را حيض و ديگرى را استحاضه قرار دهد .
صورت چهارم : آن كه صاحب عادت عدديه و وقتيه باشد ، و مقدارى از يكى از دو خون در ايام عادت باشد ، ولى عددش به اندازه عدد عادت حيض نباشد و خون ديگر در روزهاى عادت نباشد ، ولى عددش به اندازهء عدد عادت حيض باشد ، بايد در هر دو خون احتياط نمايد ، يعنى كارهايى كه بر حائض حرام است ترك كند و كارهاى مستحاضه را به جا آورد .
صورت پنجم : آن كه زن صاحب عادت نباشد ، و يا صاحب عادت باشد ولى هيچ يك از دو خون در روزهاى عادت واقع نشود ، پس اگر يكى از دو خون نشانه هاى حيض را داشته باشد و ديگرى نداشته باشد ، بايد آن را كه نشانه حيض دارد حيض و ديگرى را استحاضه قرار دهد ، و اگر هر دو نشانه هاى حيض را داشته باشند ، و يا هر دو نشانه هاى حيض را نداشته باشند ، بنا بر احتياط واجب بايد خون اول را حيض و بعد از آن تا تمام شدن ده روز احتياط نمايد ، مثلًا اگر سه روز اول را خون ببيند بعد سه روز پاك شود و دو مرتبه هفت روز خون ببيند ، بايد سه روز اول را حيض قرار دهد و سه روز پاكى را احتياط نمايد ؛ يعنى كارهايى كه بر حائض حرام است ترك كند و كارهايى كه بر زن پاك واجب است به جا آورد ، و در چهار روز از آن هفت روزى كه خون ديده باز احتياط نمايد ؛ يعنى كارهايى كه بر حائض حرام است ترك كند و كارهاى استحاضه را به جا آورد .
مسأله 7 - زنى كه معمولًا ماهى يك مرتبه خون مىبيند ، اگر در يك ماه دو مرتبه خون ببيند و روزهايى كه در وسط پاك بوده از ده روز كمتر نباشد ،

41