آن وقت جماع كند ، و چنانچه نتوانست زن مىتواند بعد از گذشتن وقت ، فسخ كند و عقد را از بين ببرد بىاذن حاكم .
مسأله 6 - چنانچه شوهر عقد را بهم زد ، پس اگر قبل از آن باشد كه دخول شده است مهرى بر گردن مرد نيست و اگر بعد از دخول باشد بايد همهء مهر را بپردازد . و همچنين است اگر زن عقد را بهم زد به خاطر يكى از آن عيوب ، بلى در صورتى كه به خاطر عنين بودن مرد عقد را از بين ببرد ، پس نصف مهر را از مرد طلبكار است و اينجا است كه فسخ شبيه به طلاق است .
مسأله 7 - اگر چنانچه مرد گول خورده باشد در زناشويى با زنى كه مبتلا به آن عيبها است ، پس اگر گول دهنده خود زن باشد چيزى به گردن مرد نيست ، و لو اين كه دخول كرده باشد ، بلى اگر بعد از آگاه شدن عقد را بهم نزد مهر بر گردن اوست و امّا اگر گول دهنده ديگرى باشد ، پس در اين صورت بدهكار است مهر را به زنش و بعد از آن كه به او داد مىتواند از آن شخصى كه گولش زده دريافت دارد .
مسأله 8 - اگر چنانچه مردى گول خورد در زناشويى با زنى كه مبتلا به غير آن عيبها است از عيوب ديگر ، و يا گول خورد در اين كه زن كمالاتى كه بناست داشته باشد نداشت ، پس در اين دو صورت هم مرد اختيار دارد براى بهم زدن عقد ، به شرط آن كه نداشتن آن عيوب و يا داشتن آن صفات پسنديده در عقد شرط شده باشد يا زن را در عقد توصيف به آن وصف كرده باشند ، مثل آن كه بگويند تزويج كردم اين زن باكره را به تو ، بلكه اگر قبل از عقد صفاتى ذكر شد و عقد را مبنى بر آن صفات واقع كردند اختيار فسخ هست . و مخفى نماند كه اگر معلوم شد كه آن شرط موجود نيست بعد از آن كه عقد شد و دخول واقع گرديده ، پس در اين صورت اگر عقد را هم بهم زد و مهر را به زن پرداخت ، مىتواند از كسى كه گولش زده مهر را دريافت دارد .

376