مسأله 4 - اگر چنانچه متعمداً وقت را معين نكرد يا نسيان كرد كه بگويد تو صيغهء من باش تا يك ماه يا يك سال ، پس در اين صورت اين صيغه ، عقدى مىشود و دائم مىگردد .
مسأله 5 - طلاق در صيغه نيست و زنى كه صيغه شود بعد از گذشتن آن وقت كه معين گشته ديگر رها است ولى عده دارد ، و همچنين اگر مرد مدت را ببخشد و از حق خودش بگذرد ، ديگر مرد حق رجوع كردن ندارد .
مسأله 6 - صيغه كردن زنان بدكار مانعى ندارد ، و لكن كراهت دارد ، و چنانچه آنان را صيغه كرد بايد منعشان كرد از كار زشتشان .
مسأله 7 - اگر زن صيغه اى مدتش تمام شد يا مرد مدتش را بخشيد و با او نزديكى نكرده بود عده ندارد .
مسأله 8 - اگر مرد بميرد زن صيغه اى از او ارث نمىبرد ، و همچنين اگر زن بميرد از او ارث نمىبرد ، و احتياط آن است كه شرط ارث بردن هر دو يا يكى را نكنند ، و اگر شرط كردند احتياط واجب آن است كه با ورثهء ميت صلح كند .
< فهرس الموضوعات > عيبهايى كه سبب مىشود زن يا مرد اختيار بهم زدن عقد را داشته باشند < / فهرس الموضوعات > عيبهايى كه سبب مىشود زن يا مرد اختيار بهم زدن عقد را داشته باشند و آنها بر سه قسمند :
< فهرس الموضوعات > قسم اول : آنهايى كه مشترك است بين زن و مرد < / فهرس الموضوعات > قسم اول : آنهايى كه مشترك است بين زن و مرد يعنى اگر زن مبتلا به آن عيب باشد مرد مىتواند عقد را به هم بزند و فسخ كند ، و اگر مرد مبتلا به آن باشد زن مىتواند اين كار را بكند . اول : جنون و ديوانگى و فرقى نيست بين آن كه جنون هميشگى باشد و يا اين كه گاهى انسان به آن مبتلا شود چنانچه فرقى نيست بين آن كه ازدواج دائم باشد يا منقطع يعنى صيغه .
< فهرس الموضوعات > قسم دوم : آنهايى است كه مختص به مرد است ، < / فهرس الموضوعات > قسم دوم : آنهايى است كه مختص به مرد است ، يعنى زن مىتواند عقد را فسخ كند و او را به هم زند و آن سه امر است :
اول : خصاء ، و آن اين است كه بيضهء مرد را بكشند و يا آن كه بكوبند ، پس در

373