مسأله 9 - هر مرغى كه حالش معلوم نشد چه از راه مخالفت دو علامت با هم و چه از جهت آن كه پر زدن و نزدنش مساوى و يا از جهت ديگر ، ظاهر آن است كه حلال است .
مسأله 10 - حيواناتى كه حلال هستند گاهى به واسطهء امورى حرام مىشوند :
اول : آن كه حيوان نجاستخوار باشد به طورى كه در عرف بگويند غذاى او نجاست است و مراد از نجاست فقط عذرهء انسان است و حكم مذكور جارى است در پرندگان و ماهيها نيز .
مسأله 11 - شير و تخم حيوانى كه به واسطهء نجاستخوارى حرام است ، حلال مىشود به همان كه خود حيوان حلال مىشود .
مسأله 12 - حيوانى كه حرام شد به جهت نجاستخوارى حلال مىشود به آن كه نجاست نخورد مدتى كه مقرر شده و آن در شتر چهل روز و در گاو بيست روز و به احتياط مستحب سى روز و در گوسفند ده روز و در اردك پنج روز و در مرغ خانگى سه روز ، و در غير اينها بايد به قدرى نخورد كه به او نجاستخوار نگويند و بگويند غذاى آن غير نجاست است .
مسأله 13 - دوم : از مواردى كه حيوان حلال ، حرام مىشود آن است كه انسان با آن جمع شود ، چه از پيش و چه از پس اگر چه انزال او نشود ، و فرقى نيست در نزديكى كننده آن كه بالغ باشد يا نباشد ، عالم باشد يا نباشد ، از روى اختيار باشد يا اكراه و اجبار ، و فرقى نيست در حيوان آن كه نر باشد يا ماده و ظاهر آن است كه اين حكم مخصوص بهيمه است نه ساير حيوانات .
مسأله 14 - چنانچه گوشت حيوان به اين عمل حرام مىشود ، نسل حيوان ماده بنا بر اقوى و حيوان نر بنا بر احتياط واجب حرام مىشود ، و مراد از نسل آن نسلى است كه بعد از اين عمل پيدا شود و شير آن نيز تابع است ، بلكه مو و پشم نيز تابع مىباشد .

337