باقى نيست ، مثل آن كه گندم را آرد كنند و آرد را نان كنند يا پارچه را رنگ كنند يا ببرند يا بدوزند ، و امّا اگر تصرف باعث تغيير نشود مىتواند رجوع كند ، مثل آن كه جامه را به پوشد يا فرش را پهن كند و روى او بنشيند يا حيوان را سوار شود يا تيمار كند يا علف و آب بدهد .
مسأله 11 - هبه دو قسم است : يا به عوض است يا بىعوض ، با عوض آن است كه شرط كند به ازاء آن چيزى به او بدهد هر چند كم باشد كه اگر به شرط عمل نكند باز هبهء با عوض است يا اين كه در ازاء آن چيزى بدهد گر چه شرط نشده باشد ؛ در هر دو صورت با عوض است .
مسأله 12 - اگر هبه كند و شرط نكند عوض دادن را ، لازم نيست عوض بدهد ؛ چه هبه كننده پستتر باشد از آن كه به او هبه كرده يا بالاتر باشد يا مساوى باشند در احترام و شأن ، بلى بهتر آن است كه در صورت اولى عوض بدهد .
مسأله 13 - اگر عوض داد لازم نيست هبه كننده قبول كند و اگر قبول كرد و گرفت ، هبه لازم مىشود و نمىتواند هبه كننده پس بگيرد ، چنانچه نمىتواند آن كس كه به او هبه شده آن چه را عوض داده پس بگيرد .
مسأله 14 - اگر هبه دهنده شرط كرد بر كسى كه به او هبه كرده كه عوض بدهد و او نيز قبول كرد و هبه را گرفت مخير است بين آن كه بر گرداند مالى را كه به هبه گرفته يا عوض را بدهد و احتياط مستحب آن است كه عوض را بدهد و اگر عوض را داد هبه لازم مىشود ، و اگر نداد مىتواند هبه كننده هبهء خود را پس بگيرد .
مسأله 15 - شرط نيست در صحت رجوع ، آن كه كسى كه به او هبه شده با خبر شود از آن ؛ پس رجوع بىاطلاع او صحيح است .

304