مسأله 7 - عدول از جماعت به فرادى در جميع حالات نماز اختياراً جايز است ، اگر چه از اول نماز قصد عدول در وسط نماز را داشته باشد ، لكن احتياط مستحب عدول نكردن است .
مسأله 8 - اگر قصد انفراد بعد از فارغ شدن امام از قرائت باشد ، پيش از آن كه به ركوع برود قرائت از او ساقط است ، بلكه اگر در اثناء قرائت امام منفرد شود كفايت مىكند خواندن بقيهء قرائت ، اگر چه احتياط مستحبى آن است كه قرائت را به قصد قربت مطلقه از سر گيرد مخصوصاً در صورت دوم .
مسأله 9 - اگر در وسط نماز قصد انفراد كند ، پس جايز نيست از براى او اين كه برگردد به جماعت ، بنا بر احوط .
مسأله 10 - اگر كسى برسد به امام در حال ركوع قبل از آن كه سر از ركوع بردارد ، اگر چه ذكر ركوع را تمام كرده باشد ، اقتداء كرده و به ركوع رود نماز او صحيح است و ركعت اول نماز محسوب مىشود .
مسأله 11 - اگر كسى در اول قرائت امام يا در اثناى قرائت اقتداء كرد و به حسب اتفاق به ركوع امام نرسيد ، نماز او على الظاهر درست است و ركعت اول او محسوب مىشود .
مسأله 12 - اگر اقتداء كرد به گمان آن كه به ركوع امام مىرسد و نرسيد ، و همچنين اگر شك كند در ادراك امام و عدم درك آن ، بعيد نيست صحت نماز او در حال انفراد در هر دو فرض ، لكن احوط اتمام و اعاده است .
مسأله 13 - اگر به نيت اقتداء تكبير گفت و پيش از آن كه به ركوع رود امام سر از ركوع برداشت بايد منفرد شود ، و جايز نيست انتظار امام تا اين كه به ركعت ديگر او ملحق شود ، در صورتى كه به سبب طول دادن امام اقتداء به هم بخورد ، بلى اگر اقتداء بهم نخورد ، به واسطهء تند خواندن امام ، انتظار مانعى ندارد .

145