نام کتاب : رسالهء نجاة العباد ( فارسي ) نویسنده : السيد الخميني جلد : 1 صفحه : 134
مسأله 14 - اگر پيش از آن كه به هشت فرسخ برسد ، مردد شود كه بقيه راه را برود يا نه و در موقعى كه مردد است مقدارى راه برود و بعد تصميم بگيرد كه هشت فرسخ ديگر برود يا چهار فرسخ برود و قبل از ده روز برگردد ، تا آخر مسافرت بايد نماز را شكسته بخواند . مسأله 15 - اگر پيش از آن كه به چهار فرسخ برسد ، مردد شود كه بقيهء راه را برود يا نه و در موقعى كه مردد است مقدارى راه برود ، اگر بقيهء راه با آن چه كه قبل از تردد آمده روى هم رفته به مقدار مسافت نباشد ، نماز او تمام است . و امّا اگر راهى كه پيش از مردد شدن و راهى كه بعد از آن مىرود روى هم رفته به مقدار مسافت باشد ، بعيد نيست كه نماز او قصر باشد ، مخصوصاً در صورتى كه قطع مسافت در حال تردد كم باشد ، لكن سزاوار نيست ترك احتياط . شرط چهارم : آن كه نيت نكند قطع مسافت را به اقامهء ده روز يا زيادتر در اثناى آن ، و يا گذشتن از وطن را قبل از رسيدن به چهار فرسخى ، پس كسى كه مىخواهد پيش از رسيدن به چهار فرسخ ، ده روز در محلى اقامت كند و يا از وطنش بگذرد بايد نماز را تمام بخواند . مسأله 16 - كسى كه نمىداند پيش از رسيدن به چهار فرسخ از وطنش مىگذرد يا نه ، يا ده روز در محلى مىماند يا نه ، بايد نماز را تمام بخواند . شرط پنجم : آن كه سفر او حرام نباشد ، پس اگر براى دزدى و خريدن آلات و ادوات قمار و خمر حركت كند ، نماز او تمام است . و همچنين است اگر زن بدون اجازهء شوهر به سفرى كه بر او واجب نيست برود ، ولى اگر مثل سفر حج واجب باشد ، بايد نماز را شكسته بخواند . مسأله 17 - سفرى كه اسباب اذيت پدر و مادر باشد حرام است و انسان بايد در آن سفر نماز را تمام بخواند و روزه را هم بگيرد . مسأله 18 - كسى كه سفر او حرام نيست و براى كار حرام هم سفر نمىكند ، اگر چه در سفر معصيتى انجام دهد ، مثلًا غيبت كند و يا در زمين غصبى راه رود و
134
نام کتاب : رسالهء نجاة العباد ( فارسي ) نویسنده : السيد الخميني جلد : 1 صفحه : 134