باشد واجب است آن را بخواند ، و اگر ترك كند قضاى آن واجب است .
مسأله 6 - اگر بچه بالغ ، و مجنون عاقل ، و بيهوش باهوش شود در وقت ، واجب است بر آنها اداى نماز ؛ اگر چه از وقت باقى نباشد مگر به مقدار يك ركعت و لو با تيمّم ، و واجب است قضاى آن در صورت ترك ، و همچنين اگر حايض و نفساء پاك شوند و اين مقدار از وقت باقى باشد ، چنانچه اگر ديوانگى و بىهوشى و حيض و نفاس عارض شود ، بعد از گذشتن مقدار نماز مختار از اوّل وقت به حسب حال آنها از سفر و حضر و وضو يا تيمّم و نماز از آنها فوت شود واجب است بر آنها قضا .
مسأله 7 - كسى كه فاقد طهورين باشد ؛ يعنى نه آب و نه خاك داشته باشد كه با آنها تحصيل طهارت كند ، واجب است بر او قضا ، و اداء از او ساقط است بنا بر اقوى ، لكن سزاوار نيست ترك احتياط ، به اين كه نماز را بخواند و بعد قضا كند .
مسأله 8 - كسى كه در اماكن تخيير بوده و نمازش فوت شده ظاهر آن است كه در قضاى آن نيز مخيّر باشد ؛ اگر در همان اماكن قضا كند ؛ و الَّا بر او معيّن است قضاى قصرى بنا بر احوط .
مسأله 9 - مستحب است قضاى نوافل يوميه ، و ترك آن كراهت شديده دارد ، در صورتى كه اشتغال به دنيا مانع از به جا آوردن آنها شده باشد .
مسأله 10 - اگر كسى عاجز باشد از قضاى نوافل يوميه به قدر وسع خود صدقه مىدهد ، و كمتر چيزى كه مستحب است صدقه دادن است از هر دو ركعت يك مدّ ، و اگر متمكَّن نشد از هر چهار ركعت يك مدّ ، و اگر متمكَّن نشد از نمازهاى شبانه يك مدّ و از نمازهاى روزانه يك مدّ بدهد .
مسأله 11 - اگر نمازهايى كه از مكلَّف فوت شده متعدّد باشد ، پس اگر علم به ترتيب داشته باشد لازم است مراعات آن بنا بر اقوى ؛ و امّا اگر علم به ترتيب ندارد احوط مراعات ترتيب است اگر چه مراعات نكردن خالى از قوّت نيست .

124