كتاب وصيت مسأله 1 - غير از وصيت به مثل آزاد كردن بنده ، دو قسم وصيت مىشود : اول : آن كه وصيت كند كه چيزى از تركه اش مال كسى باشد و آن را وصيت تمليكيه گويند . دوم : آن كه وصيت كند چيزى بدهد به كسى ، يا وصيت كند كه براى من نماز و روزه و حج بگيريد يا در كجا مرا دفن كنيد و آن را عهديه گويند .
مسأله 2 - وقتى كه علامتهاى مردن در انسان پيدا شد واجب است بر او اگر ممكن است هر چه نزد او است از مال مردم ؛ چه امانت و چه غير آن ، به صاحبش برساند ، و واجب است قرضهاى خود را اگر وقت دادنش رسيده بدهد و واجب است آن چه بر او از نماز و روزه و كفاره است به جا آورد .
مسأله 3 - اگر ممكن نيست كه خودش آن چه گفته شد ادا كند و به جا آورد ، پس اگر ورثهء او يا وصى او مورد اطمينان است كه آن چه بايد عمل كند عمل مىكنند ، لازم نيست وصيت كند . و الَّا بايد وصيت كند كه آن چه پيش او است از مردم رد كنند و آن چه به عهدهء او است از بندگان خدا و از خداى تعالى به جا آورند و بايد طورى وصيت كند كه چيزى مخفى نماند و بايد شاهد بگيرد براى بدهكارىها و امانتهاى مردم و بالاخره محكم كارى كند به قدر متعارف .
مسأله 4 - وصيت تمليكيه كه اشاره به تفسير آن شد ، سه ركن دارد : اول : موصى ( آن كه وصيت مىكند ) . دوم : موصى به ( آن چه به او وصيت مىشود ) . سوم : موصى له ( آن كس كه براى او وصيت مىشود ) .

310