مسأله 8 - اگر مشغول نافله بود و ديد جماعت برپا شده و بترسد كه به جماعت نرسد ، مستحب است قطع كند نافله را و به جماعت وارد شود . و اگر به نماز واجب مشغول بود ، مستحب است عدول كند به نماز مستحبى و به دو ركعتى تمام كند اگر جاى عدول باقى است .
در شرايط امام جماعت است در امام جماعت چند شرط معتبر است : اول : ايمان . دوم : حلالزاده بودن . سوم : عقل . چهارم : بالغ بودن اگر چه مأموم بالغ نباشد . پنجم : مرد بودن ، اگر مأموم مرد باشد ، بلكه مطلقاً بنا بر احتياط . ششم : عدالت و آن حالتى است كه انسان را از گناهان كبيره ، يعنى بزرگ ، و گناهان كوچك باز دارد و امّا به جا آوردن چيزهايى كه با مردانگى و بزرگوارى سازش ندارد و خلاف مروت است به عدالت ضرر نمىرساند .
مسأله 1 - جايز است كسى كه خود را عادل نمىداند امام جماعت شود ، در صورتى كه مأمومين او را عادل مىدانند .
مسأله 2 - ثابت مىشود عدالت به شهادت دو مرد عادل و به اطمينان و وثوق ؛ چه حاصل شود از شياع يا غير آن . و كفايت مىكند در ثبوت آن ، حسن ظاهر كه با معاشرت معلوم شود و لازم نيست از آن ، ظنّ به عدالت حاصل شود .
مسأله 3 - جائز نيست امامت كند كسى كه نشسته نماز مىخواند براى كسى كه ايستاده مىخواند ، و كسى كه قرائت را غلط مىخواند براى كسى كه صحيح مىخواند .
مسأله 4 - مىتواند كسى كه نشسته نماز مىخواند امامت كند براى كسى كه نشسته نماز مىخواند .
مسأله 5 - جائز است شخصى كه تيمم تكليف اوست يا جبيره تكليف

149