نام کتاب : رسالهء نجاة العباد ( فارسي ) نویسنده : السيد الخميني جلد : 1 صفحه : 150
اوست امامت كند ، چه براى مثل خودش و چه براى كسى كه وضو و غسل تكليف اوست . مسأله 6 - اگر مأموم بداند نماز امام باطل است ، نمىتواند به او اقتداء كند ؛ اگر چه امام به واسطهء ندانستن يا غفلت معذور باشد . مسأله 7 - اگر مأموم بعد از نماز فهميد كه امام فاسق يا بىوضو يا بىغسل بوده نمازش صحيح است ، بلكه جماعتش نيز صحيح است و احكام نماز جماعت را دارد . مسأله 8 - اگر امام و مأموم در مسائل نماز با هم اختلاف داشته باشند جائز است اقتداء ؛ اگر چه با هم در عمل متحد نباشند ، به شرط آن كه مأموم نماز امام را صحيح بداند با خطاء در اجتهاد يا تقليدش ، مثل آن كه امام جلسهء استراحت را واجب نداند و به جا نياورد و مأموم واجب بداند و نماز امام را با عمل نكردنش صحيح بداند ، بلى در جايى كه اختلاف راجع به قرائت باشد ، اقتداء مشكل است ، اگر چه نمازش را صحيح بداند با باطل بودن قرائتش . مسأله 9 - احتياط واجب آن است كه به شخصى كه جذام و برص دارد و كسى كه حد بر او جارى شده است اقتداء نكنند .
150
نام کتاب : رسالهء نجاة العباد ( فارسي ) نویسنده : السيد الخميني جلد : 1 صفحه : 150