مسأله 106 كسى كه استطاعت مالى ندارد و قدرت سفر به حج را هم ندارد و مأيوس از تمكن انجام حج در آينده باشد ؛ اگر كسى هزينه حج را به او ببخشد يا او را مهمان كند لازم نيست قبول كند تا لازم باشد نايب بگيرد .
مسأله 107 اگر كسى در ميقات مستطيع شد و حج بجا آورد كفايت از حجة الإسلام مىكند ؛ ولى رجوع به كفايت شرط است مگر اين كه انجام حج در آن شرايط تأثيرى در وضع حال او نداشته و در زندگى او قبل و بعد از حج تفاوتى پيدا نشود در اين صورت رجوع به كفايت شرط نيست .
مسأله 108 كسى كه استطاعت رفتن به حج را پيدا كرده نمىتواند پول حج را به مصارف لازمى در غير مؤنه خود و افراد واجب النفقه اش خرج كند ؛ مثلًا خرج جهيزيه كند و خود را از استطاعت خارج كند و اگر خرج كرد و از استطاعت افتاد بايد به هر نحوى كه هست به حج رود .
مسأله 109 در مواردى كه نهاد يا ارگانى فردى را به حج مىفرستد بدون اين كه او ملزم باشد كارى انجام دهد در صورتى كه قصد بذل داشته‌اند حكم استطاعت بذلى را دارد .
مسأله 110 كسى كه پول براى رفتن به حج را دارد ولى از طرف دولت وقتى براى ثبت نام اعلام نشده هرگاه ساير شرايط را داشته باشد در صورتى كه يقين دارد در همان سال دولت ثبت نام مىكند بايد پول را نگه دارد تا ثبت نام كند ؛ و اگر بتواند از راه آزاد به حج رود مستطيع است بايد به حج برود ؛ ولى هرگاه اصل ثبت نام از طرف دولت معلوم نباشد و تمكن رفتن به

44