مسأله 812 وقوف در عرفات از زوال تا مغرب گرچه واجب است لكن ركن نيست كه حج به ترك آن باطل شود ؛ بلى توقف مقدارى از آن زمان ركن است پس هرگاه از روى اختيار هيچ توقف و لو به مقدار كمى در عرفات نداشته باشد حجش باطل است ؛ ولى اگر مقدار كمى توقف در عرفات داشته باشد و قبل از مغرب از عرفات كوچ كند حج او صحيح است گرچه اگر از روى عمد و علم باشد خلاف و معصيت كرده .
مسأله 813 فرموده‌اند حدود عرفات عبارتند از دشتهاى عرفه و ثوّيه و نَمِره تا ذى المجاز و از مأزمين تا آخرين جاى وقوف ، و خود اينها حدود عرفات مىباشند و جزء موقت نيستند ؛ وقوف در عرفات بايد داخل محدود باشد بنا بر اين وقوف در وادى نَمِره و ديگر جاهايى كه از حدود عرفات خارج است كفايت نمىكند ؛ خلاصه حدودى كه براى عرفات ، مزدلفه ، مشعر الحرام و منى مشخص شده اگر مورد اطمينان يا تصديق اهل محل باشد معتبر است ؛ ظاهراً تابلوها و علاماتى را كه گذارده‌اند دست به دست از قديم به آنها رسيده مورد قبول اهل محل است مادامى كه خطاى آنها احراز نشود معتبر است .
مسأله 814 جبل الرحمة گرچه جزء موقف عرفات است ولى فرموده‌اند زفتن به بالاى كوه و وقوف بر آن هنگام وقوف مكروه است ؛ مستحب است ايستادن در دامنه طرف چپ جبل الرحمة باشد .
مسأله 815 هرگاه از روى علم و عمد ، يا از روى جهل تقصيرى وقوف

239