بيست و سيّم : كسى كه ماهى بىفلس را بخورد ، يا بفروشد ، يا سپرز [1] حيوان يا ساير اجزاى حرام حيوان را بخورد .
بيست و چهارم : طفل يا ديوانه‌اى كه زنا يا لواط كنند .
بيست و پنجم : وطى كردن با چهارپايان .
بيست و ششم : كسى كه زنى را بر عمّه يا خاله اش عقد كند بىرضاى ايشان با علم به حرمت .
بيست و هفتم : كسى كه زن يا متعه ، يا كنيز خود را در حيض ، يا نفاس از پيش جماع كند او را بيست و پنج تازيانه مىزنند ، ربع حد زنا كار .
بيست و هشتم : كسى كه موى سر زنى را بتراشد ، در روايت وارد شده است كه او را مىزنند ، زدنى درد آورنده ، و حبس مىكنند او را ، اگر موى سر زن روييد مهر مثل زن را مىگيرند و بزن مىدهند ، و اگر نروئيد ديهء آن زن را مىگيرند و به او مىدهند . [2] بيست و نهم : كسى كه عبادت واجبى را ترك كند و اصرار نمايد .
سىام : كسى كه فعل حرامى بكند كه حدى بر آن مقرّر نشده ، و اصرار نمايد ، اين دو طايفهء را امام عليه السلام ، يا نائب او تعزير مىنمايند ، به آن چه مصلحت دانند ، كمتر از حد شرعى ، چنانچه مذكور شد .
سى و يكم : در حديث موثق حضرت صادق عليه السلام مروى است : كه مردى آمد به نزد حضرت رسول صلى الله عليه و آله و شكايت كرد كه : يا رسول الله من مردى را سؤال كردم و قسم دادم بوجه الله ، يعنى بر وى خدا مرا پنج تازيانه زد ، حضرت پنج تازيانهء ديگر بر او زد ، و گفت : سؤال كن بوجه لئيم خودت . [3] سى و دوّم : بسند معتبر منقول است كه حضرت امير المؤمنين صلوات الله عليه مردى را ديد كه در مسجد قصه مىخواند ، او را تازيانه زد ، و بيرون كرد [4] و ممكن است كه مراد قصّه هاى دروغ بوده باشد .

[1] غده‌اى است قرمز و كمى بنفش رنگ كه در سمت چپ شكم در عقب معده و در جلو و بالاى كليهء چپ در زير حجاب حاجز قرار گرفته ، و از صفاق پوشيده شده است . فرهنگ معين 2 / 1824 .
[2] تهذيب الاحكام 10 : 262 ح 69 .
[3] تهذيب الاحكام 10 / 149 ح 25 .
[4] تهذيب الاحكام 10 : 149 ح 26 .

62