چهارم : آن كه اگر كفن دزديده است مطلقا دستش را مىبرند ، و اگر عادت به نبش قبر كرده است دستش را مىبرند هر چند كفن برنداشته باشد .
پنجم : آن كه دستش را نمىبرند مطلقا ، خواه كفن برده باشد ، و خواه نه ، و خواه كفن به قدر نصاب باشد ، و خواه نه مگر آن كه مكرر اين كار كرده باشد كه دستش را مىبرند ، و اشهر قول دوّم است .
مطلب دوّم : اگر كسى آدمى را بدزدد اگر بالغ است آن كه دزديده‌اند دستش را نمىبرند ، و اگر نابالغ است اگر طفل مميّز است كه تمييز ميان نيك و بد مىكند باز نمىبرّند ، و اگر كودك غير مميّز است اگر بنده است و آن را از حرز دزديده است و قيمتش به قدر نصاب هست دستش را مىبرند ، و اگر آزاد باشد بعضى گفته‌اند دستش را نمىبرند ، و بعضى گفته‌اند : دستش را مىبرند نه براى دزدى بلكه براى آن كه فساد در زمين كرده است ، و ظاهر از اقوال و اخبار آن است كه اگر كودك مميّز آزاد يا مرد بالغ آزاد را بفروشد باز دستش را مىبرند ، و خلاف مشهور است .
مطلب سيّم : كيسه بر ، و طرّار [1] ، كه از جيب و بغل مردم زر مىربايند ، اكثر علماء گفته‌اند : كه اگر از جيب جامهء بالا بدزدد نمىبرند دستش را ، و اگر از جيب جامهء زير بدزدد مىبرند ، و بعضى گفته‌اند : اگر زرى را مثلا در جامهء خود گذاشته بسته باشد ، اگر از اندرون بسته است دست مىبرند ، و اگر از بيرون بسته است نمىبرند ، و ظاهر روايت [ روايات ] غير اين است .
و طرّادان و عيّاران كه علانيّة دستار و اشياء مىربايند دست بريدن نيست ايشان را ، بلكه تعزير مىكنند .

[1] كيسه بر .

39