نام کتاب : حدود وقصاص وديات ( فارسي ) نویسنده : العلامة المجلسي جلد : 1 صفحه : 26
كه حيوان چه گناه دارد ؟ فرمودند : كه حيوان گناهى ندارد ، و ليكن حضرت رسول صلى الله عليه و آله چنين كرد كه مردم جرأت ننمايند بر وطى بهائم ، و نسل انسان بر طرف شود تمام شد حديث . [1] و اگر حيوانى باشد كه متعارف سوارى آن باشد هر چند حلال گوشت باشد مانند اسب و استر و الاغ ، آن را ذبح نمىكنند ، بلكه از آن شهر بيرون مىبرند ، و در شهر ديگر مىفروشند كه آن شخص را پيوسته سرزنش به آن عمل نكنند . و بعضى گفتهاند : كه گوشتش نيز حرام مىشود ، و اگر حيوان از ديگرى باشد قيمت آن را به صاحب حيوان مىدهند ، و الَّا به وطى كننده مىدهند . و بعضى گفتهاند : قيمتش را تصدق مىكنند ، و حدّش همان است كه در قسم اوّل مذكور شد . و بعضى بلوغ و عقل را در غير حد از احكام ديگر اعتبار نكردهاند ، و طفل و ديوانه اگر چنين عملى كنند ايشان را تأديب مىكنند ، و اين حد به دو گواه عادل و به يك اقرار ثابت مىشود . و بعضى گفتهاند : به دو اقرار و به گواهى زنان ثابت نمىشود ، و در مرتبهء سيّم يا چهارم گفتهاند : او را مىكشند ، و اگر دو مرتبه يا سه مرتبه تازيانه زده باشند ، و اگر حيوان از ديگرى باشد به اقرار او به غير تعزير چيزى ثابت نمىشود . دوّم در وطى اموات است : وطى مردگان در احكام مثل وطى زنده است ، اگر كسى با زن بيگانهء مرده زنا كند اگر محصن باشد و زن داشته باشد او را سنگسار مىكنند ، و اگر زن نداشته باشد صد تازيانه مىزنند ، و زياده بر وطى زنده به قدر آن چه امام مصلحت داند او را تعزير نيز مىكند ، و اگر با زن خود بعد از مردن او وطى كند يا با كنيز مردهء خود او را تعزير مىكنند ، و حد نمىزنند ، و حكم زنا با زنان محرم بعد از مردن ، و لواط كردن با پسر مرده و ثابت شدن به چهار گواه يا چهار اقرار همه مثل حكم زنده است ، چنان كه گذشت .