پنجم : آن كه در آن دخول كردن شبهه نباشد بلكه داند كه بر او حرام است ، پس اگر گمان زن خود كرد ، يا گمان كرد كه بر او حلال است ، بر او حد نيست .
ششم : آن كه ذكر خود را در فرج زن پنهان كرده باشد ، خواه در قبل ، و خواه در دبر ، به آن كه ختنه گاه پنهان شده باشد ، كه اگر چنين نباشد حد زنا نيست .
هفتم : آن كه شبههء مالكيت نباشد ، پس اگر وطى كند كنيزى را كه ميان او و ديگرى مشترك باشد ، اگر گمان كند كه بر او حلال است حد بر او نيست . و اگر داند كه حرام است به قدر حصهء او ساقط است ، و به قدر حصهء شريك حد مىزنند ، مثل آن كه نصف از او باشد ، و نصف از شريك ، نصف حد كه پنجاه تازيانه است بر او مىزنند .
< فهرس الموضوعات > بحث دوم :
< / فهرس الموضوعات > بحث دوم :
در اقسام حد زنا است ، و آن نيز نه قسم است :
قسم اول : كشتن به شمشير است ، و آن بر سه كس لازم است :
يكى : مردى كه با زنان محرم نسبى [1] خود زنا كند ، مانند مادر و خواهر و عمه و خاله و دختر برادر و دختر خواهر ، و بعضى از علماء محرمهاى سببى [2] را نيز به اين الحاق كرده‌اند ، مانند زن پدر و مادر زن ، و اشكالى دارد .
و حد ايشان اين است كه گردن بزنند ايشان را ، و بعضى علماء گفته‌اند كه اگر آن مرد محصن [3] بوده و زن داشته و با محرم خود زنا كرده است او را صد تازيانه مىزنند ، و بعد از آن سنگسار مىكنند ، و اگر زن نداشته او را اول صد تازيانه مىزنند ، و بعد از آن گردن مىزنند ، و قول اول مشهورتر است ، و زن نيز اگر راضى بوده و جبرى بر او نشده حكم مرد دارد .
دوم : كافرى كه با زن مسلمانى زنا كند او را نيز گردن مىزنند .

[1] نسب : خويشى حاصل از پدر و مادر .
[2] سبب : خويشى حاصل از ناحيه غير پدر و مادر .
[3] مرد محصن : مردى است كه زن دائمى بالغ و عاقل و آزاد و با او نزديكى كرده ، و هر وقت هم بخواهد مىتواند با او نزديكى كند .

14