نام کتاب : حدود وقصاص وديات ( فارسي ) نویسنده : العلامة المجلسي جلد : 1 صفحه : 127
و در روايت معتبر [1] وارد شده است در باب كسى كه موى سر زن را بتراشد او را مىزنند ، زدنى درد آورنده ، و حبس مىكنند او را در زندان مسلمانان تا معلوم شود كه مويش مىرويد يا نمىرويد ، اگر برويد مهر مثل زنان و خويشان او را از او مىگيرند ، و اگر نرويد ديه تمام از او مىگيرند . و بعضى گفتهاند : مدّت معلوم كردن كه مىرويد يا نمىرويد يك سال است . و روايتى بر اين مضمون وارد شده است [2] و بعضى گفتهاند : قول اهل خبره و وقوف كافى است ، و اگر خلافش ظاهر شود عمل به آن خواهند كرد . و اگر بعضى از سر يا ريش را مويش را ازاله كند ، آن بعض را با كلّ سر قياس مىكنند ، و به آن نسبت ديه مىگيرند . دوّم : در موى ابروها اكثر گفتهاند : كه در هر دو پانصد اشرفى است ، و در هر يك دويست و پنجاه اشرفى ، خواه برويد و خواه نرويد . و جمعى گفتهاند : اگر برويد ارش مىگيرند ، و بعضى گفتهاند : در هر دو مجموع ديه آن شخص است ، و در هر يك نصف ديه ، و بعضى صد اشرفى نيز گفتهاند در هر دو ، و اوّل اشهر است . سيّم : در موى مژگانها ، اگر ازاله كنند و نرويد خلاف است ، بعضى گفتهاند : اگر مژگان هر دو چشم باشد ، تمام ديهء آن شخص ، و از يك چشم نصف آن ، و اگر نرويد ارش است . و بعضى گفتهاند : خواه برويد و خواه نرويد ، ارش است ، و در موهاى ديگر بدن تقديرى وارد نشده است ، اگر موجب نقصى باشد ارش خواهد بود . چهارم : در كور كردن هر دو چشم تمام ديهء آن شخص است ، و در هر يك نصف آن ، و تفاوتى نيست ميان ديدهء صحيح و احول و شب كور و غير آن ، و در پلك چشمها خلاف است ، اكثر گفتهاند : اگر پلكهاى هر دو چشم را قطع كند تمام ديه آن شخص لازم مىشود ، و در هر چشم نصف آن ، و در هر پلك ربع آن ، و بعضى گفتهاند : در پلك بالا دو ثلث ديه چشم است ، و در پلك پائين يك