[ بحث سوم ] در حكم غنيمت دار الحرب است آن چه قبل از تقسيم غنيمت اخراج مىشود تقويم جعائل 1 و 2 - ابتدا مىشود در غنيمت ، به آن چه شرط كرده باشد امام يا نائب خاص او بنحو جعاله براى صاحبان اعمال خاصّه ، مثل دلالت بر طريق ظفر و ساير مصالح ؛ احكام سَلَب و هم چنين [ است ] خصوص « سَلَب » در صورت اشتراط امام يا نائب او براى خصوص قاتل هر محاربى كه پوشش او براى قاتل باشد .
و اگر كشت غير مقاتل را مثل صبىّ و زن و پير كه مقاتله نمىكنند استحقاق سلَب مجعولِ به شرط را ندارد . و هم چنين اگر بكشد غير ممتنع را مثل اسير يا افتاده از كثرت جراحات استحقاق مشروط از سلَب در عبارت شرطِ منصرف از اين گونه قتل ندارد بنا بر اظهر .
اختصاص سَلَب به قاتل اگر در صورت شرط سلَب براى قاتل ، يكى دست و پاى محاربى را قطع كرد و ديگرى [ آن محارب را ] به قتل رسانيد ، پس اگر به نحوى باشد كه قابل تعيّش نباشد با قطعها ، اظهر اختصاص او است به سلَب به جهت سبق در اخذ نتيجهء قتل ؛ و گر نه قاتلْ مستحق است مگر با قرائن دالهء بر اكتفاء به منع كردن شخص مخصوص از مباشرت قتال . و مثل اخير است ، قطع يكى از دست و پاى محارب را ، يعنى دستها يا پاها ، پس از آن مقتول ديگرى بشود .
و ملحق به همين قسم اخير است اگر دست و پاها را بخلاف همديگر قطع كرد ، كه در صورت عدم تعيّش با آن ، سابقْ مخصوصِ سلَبِ مشروط است . و در صورت عدم امكان مباشرت قتال ، قاتلْ مخصوص است ، مگر با قرائن مكتفيه به منع مذكور در شخص

338