كوچ كردن در روز دوازدهم بعد از زوال شمس ؛ و اگر اتفاقاً آن روز در آن جا ماند تا شب داخل شد ، در آن جا نيز لازم است ؛ و هم چنين رمى را در فردا كه سيزدهم است .
واجبات بيتوته و واجب است در بيتوته ، نيّت كردن بعد از دخول وقت شام ؛ و حدّ شب كه به سر بردن او لازم است ، تا ما بعد نصف شب است ؛ پس اگر بعد از نصف شب از آن جا بيرون رود ، عيب ندارد ؛ و احوط آن است كه [1] پيش از طلوع فجر ، داخل مكَّه نشود .
حكم ترك بيتوته به منى و كسى كه ترك كند بيتوته را به منى واجب است براى او از براى هر شبى [2] يك گوسفند كه آن را بكُشد ؛ و احوط الحاق ناسى و جاهل است به عامد در وجوب گوسفند ؛ و هم چنين الحاق معذور به مختار هر چند گناهى نيست بر معذور ؛ و آن كسى است كه عذرى دارد مانع از بيتوته ، مثل بيمار و بيمار پرست و كسى كه خوف بردن مال خود را دارد از مكَّه ، اگر بيايد به منى ؛ و مثل شبان گوسفند ؛ و كسانى كه سقايت حاج در دست ايشان است . و ظاهر علما ، عدم وجوب فديهء گوسفند است بر دو فرقهء اخيره .

[1] واجب نيست رعايت اين احتياط .
[2] كه بيتوته كند براى غير عبادت در مكّه يا در راه قبل از تجاوز از حدود مكّه كه آخرش عقبة المدنيّين باشد على الأظهر . و وجوب ذبح گوسفند براى شب سوّم در صورت پرهيز از صيد و زن ، مبنى بر عدم جواز نَفْر اوّل است بر كسى كه بر او كفّاره واجب است .

288