سبحتي و اغفر لي و ارحمني اللَّهُمَّ إني أعوذ بك من الكفر و الفقر و مواقف الخزى فى الدنيا و الآخرة » .
[ مقصد دوّم در واجبات ] طواف مقصد دوّم در واجبات طواف و بعضى از احكام آن است .
بدان كه مكلَّف به عمرهء تمتّع ، پس از دخول مكَّه ، واجب است كه ابتدا كند به طواف خانهء كعبه ؛ و طواف از اركان عمره است . [ و ] كسى كه عمداً آن را ترك كند تا وقتى كه متمكَّن از او نشود پيش از وقوف به عرفات ، عمرهء او باطل است [1] ، چه عالم به مسأله باشد چه جاهل ؛ و ظاهراً حج او ، حج افراد مىشود و وجوب قضاى حج بر او در سال آينده ، قوى است ، بخلاف كسى كه حج تمتّع او ، به جهت عذر ، بدل به افراد شود چنانچه خواهد آمد .
و اگر كسى سهواً [ طواف را ] ترك كند ، لازم است اتيان به آن هر وقت كه باشد [2] ؛ و اگر سعى را به جاى آورده ، سعى را نيز اعاده كند [3] .
و مريض اگر ممكن است او را دوش مىگيرند و طواف مىدهند [4] و الَّا نائب مىگيرند از براى او .
و بدان كه واجبات طواف ، دوازده امر است ، پنجِ از آن ، شرط خارج ؛ و هفت از آن ، واجب داخل [ است ] :
واجبات خارجيّهء طواف

[1] و وجوب ذبح يك شتر مطلقاً حتى در حال علم و عمد ، موافق احتياط است .
[2] و در صورت تعذّر يا تعسّر مباشرت ، استنابه مىنمايد در قضاء طواف .
[3] على الأحوط .
[4] اگر چه به غير دوش گرفتن باشد ، با محافظت بر واجبات طواف كه خواهد آمد ان شاء اللَّه تعالى .

243