و بعد از آن ، سعى مىكند ، يعنى راه مىرود ميان صفا و مروَه ، كه دو مكانند ، هفت بار ؛ و رفتن از « صفا » به « مروه » ، يك بار است و مراجعت از مروه به سوى صفا ، بار ديگر محسوب است ؛ بعد از آن ، تقصير مىكند ، يعنى اندكى از ناخن يا موى خود مىگيرد ؛ [ و ] چون از اين فارغ مىشود ، هر چه بر او به سبب احرام ، حرام شده بود ، از براى او حَلال مىشود . و به اين جهت آن را « عمرهء تمتّع » مىنامند و حجّ او را « حج تمتّع » مىگويند كه شخص مكلَّف بعد از اداى عمره ، مىتواند متمتّع شود ، يعنى منتفع و متلذِّذ شود به چيزهائى كه بعد از احرام بر او حرام شده بودند .
و چون نزديكِ روز نهم شود ، باز ثانياً احرام مىبندد از براى حجّ تمتّع از مكَّه به تفصيلى كه خواهد آمد ؛ و مىرود به سوى « عرفات » كه نام موضعى است در چهار فرسخى مكَّه ، و از ظهر روز نهم تا مغرب در آن جا مىماند ، و شب از آن جا كوچ مىكند و به « مشعر الحرام » مىآيد كه در دو فرسخى مكَّه است تخميناً ، و در آن جا مىماند از طلوع فجر روز عيد قربان تا طلوع آفتاب ؛ و از آن جا مىآيد به سوى « مِنى » كه نام موضعى است قريب به مكَّه و در آن جا سه عمل به جا مىآورد : اوّل : « رَمْىِ جَمَره » ، يعنى انداختن سنگ ريزه بر جمرهء عقبه ؛ دوّم : ذبح يا نَحرِ هَدْى ؛ سوّم ، تراشيدن سر يا گرفتن از مو يا ناخن ؛ و بعد از آن به مكَّه مراجعت مىكند و طواف زيارت مىكند به دستور سابق ؛ بعد از آن ، نماز طواف مىكند ؛ بعد از آن ، سعى ميان صفا و مروه مىنمايد به طور گذشته ؛ و بعد از آن ، طواف نساء مىكند ، چه زن باشد و چه مرد باشد و چه طفل ؛ و بعد از آن ، دو ركعت نماز طواف مىكند ؛ و بعد از آن مراجعت مىكند به منى از براى ماندن در آن جا شب يازدهم و شب دوازدهم ؛ و در روز يازدهم و دوازدهم نيز رَمْىِ جَمَرات مىكند و بعد از اين اعمال در مِنى ،

212