مىشود اگر چه اضطرارى مشعر باشد با انجام واجب از اضطرارى عرفه ، خالى از وجه نيست .
و اظهر عدم وجوب تجديد نيّت حجّة الاسلام ، يا تجديد نيّت احرام ، يا نيّت وجوب است ، به مجرّد كمال . و اظهر عدم لزوم استطاعت در متقدّم از زمان كمال است ؛ و اما زمان كمال ، پس استطاعت به قدر فراغ از واجبات حج معتبر است بنا بر اظهر .
و در صورت ادراك حج بنحو صحيح ، در اجزاء عمره سابقه بر كمال از متمتّع ، تأمّل است ؛ و احوط اعاده عمره است به قصد وظيفه بعد از اتمام حج اگر در اشهر حج باشد ؛ و اگر نباشد ، در سال آينده به قصد وظيفه انجام دهد عمره را با حج تمتّع بنا بر احوط ؛ و اگر وظيفه تمتّع نبوده ، كافى است عمرهء مفرده در سال آينده .
اگر نائى افراد را به جا آورد و قبل از وقوفْ كامل شد ، پس احوط عدول به تمتعِ كامل است با سعهء وقت ؛ و با عدم آن [ احوط ] اتمام حج و اتيان به عمره [ است ] بعد از آن در اشهر حج به قصد وظيفه . و در عدول اضطرارى از تمتّع به افراد با سقوط ترتيب در حج و عمره از نائى ، تأمّل است .
و اگر متمتعْ كامل شد در اثناء حج قبل از وقوف ، احوط نيّت عدول به افراد است و اتيان به عمرهء مفرده بعد از اتمام حج .
احرام شخص غير مكلَّف احرام صبىّ مميّز ، صحيح است . و احوط در صورت استلزام تصرّف در مال ، اذن ولىّ است در صحّت آن .
و در حج مندوب از بالغ ، اذن اب لازم نيست مگر در صورت تحقّق ايذاء ، مثل صورت خطر در سفر يا طول مفارقت اگر موجب ايذاء است ، كه رعايت استيذان ابوين ، لازم است بحسب تكليف .
صحيح است احرام ولىّ از طفل غير مميّز و از مجنون . و متولىِ نيّتِ احرامِ طفل ، ولىّ حاضر مىشود . و تمام اعمال حج را آن چه را متمكَّن است [ خود ] طفل و غير عاقل ، انجام

137