نام کتاب : جامع المسائل ( فارسي ) نویسنده : الشيخ محمد تقي بهجت جلد : 1 صفحه : 95
ج بهتر آن است كه در آخرِ وضو ، مسح نمايد به آب خارج [1] بعد از آن هم تيمّم نمايد ؛ و بهتر از اين آن است كه اوّل ، مسح نمايد به همان حالت كه دارد ، بعد از آن به آب خارج ، [ و ] بعد از آن ، تيمّم نمايد . مسح پا چهارم : واجب است مسح پشت پاها از سر انگشتان تا به كعبين [2] در طول ، به وجهى كه از آن چيزى باقى [3] نماند ، بلكه بهتر تا بند پا [4] است . و از عرض ، به قدر مسمّى كافى است اگر چه به مقدار عرض يك انگشت باشد ؛ بلكه بهتر از اين ، به تمام باطن دست ، مسح نمودن از سر انگشتان تا به بند پا است . س آيا واجب است كه مسح پاها را از سر انگشتان تا به كعب بكشد ، يا بعكس مىشود ؟ ج احوط ، به طريق متعارف است [5] . س خشك بودن اعضاى وضو قبل از وضو ، شرط است در صحّت وضو ، يا نه ؟ ج شرط نيست [6] و لكن بهتر ، خشك بودن است .
[1] به قصد واجب واقعى از مسح ، با مسح به رطوبت كه يك طرف احتياط است ؛ و اين احتياط كه جمع بين مسح مذكور و تيمّم است ، ترك نشود و فرقى بين مسح سر و پا در اين حكم نيست . [2] و « كَعب » ، عبارت است از بلندى وسط پشت پا بنا بر اقوى . و احتياط در مسح تا مَفْصلِ بين ساق و قَدَم است . [3] و تمام « كَعْب » به معنى بلندى مذكور مسح شود على الاحوط . [4] و مقتضاى احتياطِ غير لزومى است . [5] اقوى ، جواز عكس است . [6] يعنى در محل شستن ؛ و گذشت حكم محلّ مسح . و اگر آب براى غَسل به حدّى كم باشد كه با ضميمهء آب باقى در محل ، جريان مىنمايد نه به تنهايى ، متعيّن است خشك نكردن محلّ .
95
نام کتاب : جامع المسائل ( فارسي ) نویسنده : الشيخ محمد تقي بهجت جلد : 1 صفحه : 95