در صورت تعدّىِ غير معتاد ، احوط تعدّد [1] است .
استنجا به سنگ و غيره س استنجاى به سنگ و نحو آن ، عددش چند است ؟
ج بايد به سه عدد باشد اگر چه به كمتر از آن زايل شود [2] .
س هر گاه محل به سه عدد پاك نشود ، چه كند ؟
ج اين قدر زياده استنجا كند تا پاك شود .
س هر گاه سنگى سه پهلو باشد يا كرباسى ، در هر دفعه يك گوشه يا يك پهلوى آن را استعمال كند ، كفايت مىكند يا نه ؟
ج احوط عدم كفايت است [3] .
س آيا [ در ] استنجاى به غير آب ، زائل نمودن عين نجاست كافى است يا نه ؟
ج بلى كافى است ، [ و ] در اجزاى ريزه كه بعد از دقت نظر ، ماندن آن معلوم مىشود ، ضرر ندارد [4] .
س آيا معتبر است پاك بودن جسمى كه به آن استنجا مىكند يا نه ؟
ج بلى اگر چه به شستن آن باشد . و جايز نيست در اين باب ، استعمال اعيان نجسه چون قطعه اى از پوست ميته مثلا ؛ و هر گاه استعمال كند ، معيّن مىشود شستن محلّ را به آب ، و استعمال سنگهاى پاك و امثال آن بعد از اين كافى نخواهد بود ، مگر آن كه آن شىء

[1] لازم نيست اين احتياط حتّى در قدر زائد از معتاد كه به آب تطهير مىشود .
[2] على الاحوط ؛ و اظهر ، كفايت نقاء و رفتن عين غائط است .
[3] اظهر كفايت است .
[4] بلكه آن چه كه با سنگ و كهنه يعنى ماليدن آنها به محلّ براى ازاله عين به نحو متعارف ازاله مىشود ، بايد در محل نماند و شبه رطوباتى كه با غير آب عادتاً نمىروند ، باقى ماندن آنها ضرر ندارد .

78