به جهت صحّت وضو ، اين كه نماز در آن جايز باشد ؛ پس جائز است در بارهء مردان ، مسح بر جبيره از حرير و جامه از طلا .
بلى معتبر است حرام نبودن استعمال آن ؛ پس هر گاه مغصوب باشد ، آن استعمال جايز نيست و مسح بر آن ، كفايت [1] نمىكند ؛ چنانكه كفايت نمىكند ، مسح كهنه اى كه بر روى آن گذاشته شود .
كفايت وضوى جبيره بعد از زوال عذر و بدان كه وضوى صاحب جبيره ، صحيح است براى عملى كه به جا آورده ، حتى بعد از زوال عذر و تمكَّن از وضوى صحيح ، هر چند وقت ، وسعت اعادهء عمل داشته باشد ؛ و احوط اعادهء وضو [2] است به جهت عمل ديگر ، خصوصاً اگر در اثناى آن عذر برطرف شود .
6 - چند فرع ( بعض مسائل شك در وضو و غير آن ) س اگر شخصى يقين در حدث و شك در وضو داشته باشد ، تكليفش چيست ؟
ج بايد وضو بسازد [3] .

[1] با عدم اتلاف عرفاً و بقاى حرمت ، حتى در امرار يد بر آن و بر چيزى كه روى آن بگذارند .
[2] اين احتياط لازم نيست مگر در صورت زوال در اثناى وضو بعد از مسح بر جبيره يا بعض از آن ، كه احتياطِ مناسِب به اعاده به نحوى كه قطع به تحقّق وظيفهء فعليّة نمايد ، ترك نشود .
[3] اگر چه ظنِّ غير معتبر به وضو داشته باشد و اگر چه داخل در مثل نماز مشروطِ به طهارت شده و در اثنا ، يقين و شك حاصل شده ما دام فارغ از نماز نشده باشد كه به شك در وضو بعد از فراغ از نماز مثلا اعتنا نمىنمايد ، چنانكه خواهد آمد .

115