س [ اگر ] در حين شستن دست چپ [1] دست راست خشك شود ، امّا در صورت ، رطوبتى باشد . چه صورت دارد ؟
ج وضو صحيح است و احوط ، دوباره گرفتن وضو است [2] .
س هر گاه اعضاى وضو خشكيده باشد امّا در ريش كه از حدّ رو گذشته رطوبت باشد ، آيا موالات معتبرهء در وضو بهم خورده است يا نه ؟
ج محلّ اشكال است ، احوط ، اعادهء وضو است .
مباشرتِ در وضو چهارم : واجب است كه با قدرت و تمكَّن ، خودش وضو بگيرد ؛ [3] و همين كه در عرف نگويند : « خود ، وضو گرفت » ، وضو باطل است .
و فرقى نيست ميان عامد و ناسى و غافل و جاهل و ميان وضو و غسل و تيمّم و شستن و مسح كردن .
و هر گاه به شركت ديگرى ، طهارت را يا بعض آن را به عمل آورد ، يا ديگرى به عمل بياورد آن طهارت را يا بعض آن را ، كفايت نمىكند ؛ چنانچه اگر شركتِ غير را در نيّت ، اخذ كرده باشد ، وضو باطل است ، چه وضو به شركتِ غير بشود [4] يا نشود .
كسى كه خود نمىتواند وضو بگيرد س هر گاه در حال اضطرار ، شخص نتواند وضوى خود را بگيرد ، چه كند ؟

[1] بعد از شروع در آن .
[2] يعنى مقتضاىِ احتياطِ غير لزومى ، اعادهء وضو است بعد از اتمام يا ابطال وضوى اوّل .
[3] يعنى به مباشرتِ خودش ، اعمال وضو را انجام دهد ، و ضرر ندارد اعانت مباشر در مقدّمات اگر چه به مثل ريختن آب در كف مباشر باشد در صورتى كه غَسل ، به مباشرتش انجام بگيرد ؛ پس صحيح نيست با مباشرتِ غير ، چه آن كه انسانِ مكلَّف باشد يا نه ؛ و هم چنين در صورت جواز كه خواهد آمد ، فرقى در غير ، بين مكلَّف و غير نيست .
[4] چه اين كه به نحو جزئيّت باشد ، يا استقلالِ هر يك على الاحوط .

102