كرده‌اند به جماع ، گرفتن ناخنها را و بر اين نيز روايتى هست و عمل به آن احوط است .
و اگر شكّ كند در عدد اشواط سعى بعد از انصراف از آن ، شكش اعتبارى ندارد . و اگر در اثناى سعى بوده باشد ، پس اگر يقين داند كه تا هفت شوطْ تمام كرده است يا زيادتر و اين متصوّر مىشود در وقتى كه خود را به مروه ببيند [ كه ] نمىداند كه هفت شوط شده يا نُه شوط ، پس شكّ او اعتبار ندارد و بنا بر تمام مىگذارد . و اگر در بين شوط باشد ، ظاهراً سعى او باطل است ، چنانچه هر گاه شكّ او به كمتر از هفت متعلَّق شود .
[ مقصد سوّم ] مستحبات حال سعى مقصد سوّم در مستحبات حال سعى است . بدان كه سنّت است كه در حال سعى پياده باشد ؛ و آن كه ميانه رود از صفا تا به مناره و از آن جا تند رود مثل شتر تا بازار عطَّاران ؛ و اگر سواره باشد چارپاى خود را حركت دهد مادامى كه آزارى به كسى نرساند ، و از آن جا ميانه رود تا مروه . و از براى زنان اين هَروَله نيست .
و چون به مناره رسد بگويد : « بسم الله و با لله و الله أكبر و صلى الله على محمّد و أهل بيته اللَّهُمَّ اغفر و ارحم و تجاوز عما تعلم إنك أنت الأعز الأكرم و اهدني للتي هى أقوم اللَّهُمَّ إن عملي ضعيف فضاعفه لي و تقبّل مني اللَّهُمَّ لك سعيي و بك حولي و قوتي تقبّل مني عملي يا من يقبل عمل المتقين » ؛ پس تند برود تا به منارهء ديگر رسد ، چون از آن جا بگذرد ، بگويد : « يا ذا المن و الفضل و الكرم و النعماء و الجود اغفر لي ذنوبي إنه لا يغفر الذنوب إلا أنت » . و چون به مروه رسد دعاى اوّل را بخواند كه در صفا خواند و بگويد : « اللَّهُمَّ يا من أمر بالعفو يا من يحب العفو يا من يعطي على العفو يا من يعفو على العفو يا رب العفو العفو العفو العفو » . و سعى كند در گريه كردن و خود را به گريه بدارد و دعاى بسيار كند در حال سعى و اين دعا بخواند : « اللَّهُمَّ إني أسألك حسن الظن بك على كل حال و صدق النية فى التوكل عليك » . و اگر

261