شخصى گفته كه چون نيت ، داعى ، است . تعيين وقت ضرور نيست . سخنش چه صورت دارد ؟
جواب : قول به اينكه موضع نيت بعد از وضع جبهه باشد در نظر نيست و بر فرضى كه چنين قولى باشد باطل و عاطل است ، به جهت آنكه وضع جبهه جزء سجده است و هرگاه نيت را بعد از وضع جبهه كرد ، آن جزء سجده ، بى نيت مىماند ، بلكه اصل سجده ، و لا عمل الا بالنية . و در اين معنى فرقى نيست ميان اين كه نيت ، محض داعى ( 1 ) ، باشد يا اخطار ببال ، بلكه دو قول در مسئله است ، يكى اين است كه نيت واجب است عند الهوى ( 2 ) و دوم اينكه واجب است عند الوضع . و از ناخوشيهاى آن قول كه به شما نقل كرده‌اند ، اين است كه هرگاه كسى سر او بر زمين باشد و استماع آيه سجده كند در همانجا نيت كند و بعد از ذكر راست شود ، شكى در بطلان آن نيت نيست . و بر هر حال تحقيق در نيت در نزد حقير همان داعى است و اخطار را لازم نمىدانيم و بايد داعى در نزد هوى موجود باشد ، به اين معنى كه هوى كه از مقدمات سجده است به قصد سجده كرده باشد امتثالا لامر الله ، پس داعى بر كردن سجده ، يعنى قصد امتثال الهى در اول هوى لازم است و هرگاه بنا را بگذاريم بر اخطار ، باز هم بايد اخطار قبل از وضع باشد در آنجا تفاوت همين در طول و قصر هوى ، خواهد بود و الا ما كان حقيقة سجدة ، از هوى في الجمله منفك نمىشود .
< / السؤال = 2957 > < السؤال = 2944 > 175 - سؤال : در دو آيه سجده هر دو آيه را موجب سجده مىدانند يا اولى را ؟ و در ساير آيات سجده ، نزد ذكر موضع سجده ، بايد سجده كرد ، يا بعد از اتمام آيه ؟
جواب : آيه اولى كه تمام شد سجده واجب است فورا و در ساير سجدات هم بعد از اتمام آيه سجده كند .
< / السؤال = 2944 > < السؤال = 2174 > 176 - سؤال : هرگاه نماز عشا فراموش شده باشد و صبح به خاطرش بيايد چه بايد كرد ؟

1 : بعضى معتقدند كه تنها انگيزه عمل ، به عنوان نيت كافى است و بعضى ديگر آن را كافى ندانسته و حداقل نيت را " گذراندن مشخصه عمل در خاطر و دل " مىدانند . 2 : هوى ( در اين مسئله ) : حركت به سوى سجده .

78