مىبرند . و هرگاه مظنه خلاص شدن و گريختن قبل از طى مسافت معتبره ندارد ، يا احتمال مساوى مىدهد ، قصر نكند . در اين باب ملازم و غير ملازم فرقى ندارد ، مگر آنكه آن شخص ، خود به اختيار خود ملازمت اختيار كرده بوده است و هنوز توبه نكرده باشد كه در آنجا اشكال هست ، در اين صورت احتياط را ترك نكند و هر دو را بكند .
< / السؤال = 3942 > < السؤال = 3998 > 163 - سؤال : ما بين بلد و حد ترخص ، داخل مسافت است كه مسافر صوم وصلوة خو را در ما بين حد ترخص و بلد ، چه قسم كند ؟
جواب : همين كه مسافر به جايى رسيد كه ديگر صداى اذان متعارف بلد را نمىشنود صوم و صلوة خود را قصر مىكند و پيش از آن بايد تمام بكند و همچنين هرگاه در برگشتن به آنجايى رسيد كه صداى اذان را مىشنود ، اظهر وجوب تمام است ، اگر چه احتياط در اينجا آن است كه هر گاه نماز را نكرده است تا به آنجا رسيد نماز را در خانه بجا بياورد و تمام كند . و اما روزه را : اگر پيش از ظهر به آن مكان حد ترخص برسد ، پس بايد آن روزه را نگاه دارد و صحيح است و اگر پيش از ظهر هم به بلد داخل شد كه ديگر احتياط قضائى هم در كار نيست و هر گاه پيش از ظهر ، داخل بلد نشود احتياط در اين است كه قضاى روزه را هم بگيرد .
< / السؤال = 3998 > < السؤال = 512 > 164 - سؤال : هرگاه كسى نمازش را بكند به تيمم و عورتين يا زير جامه ، منى داشته باشد و پاك نكرده باشد ، آيا اين نماز صحيح است ، يا بايد اول خودش را يا زير جامه را پاك كند و بعد از آن ، تيمم و نماز كند ؟
جواب : بلى واجب است تطهير بدن و جامه ، و هرگاه ممكن نشود تطهير ، يا اگر ممكن شود نماز قضا مىشود و به قدر يك ركعت را هم در نمىيابد با نجاستى كه هست نماز كند و احوط اين است كه بعد از تطهير قضا هم بكند ، لكن وجوب قضا بر حقير معلوم نيست ، بلكه مستحب است .
< / السؤال = 512 > < السؤال = 2328 > < السؤال = 2332 > 165 - سؤال : در دستمال حرير يا قلنسوه ( 1 ) حرير يا در سجاف ( 2 ) حرير ، نماز كردن

1 : كلاه بلند ، كلاه درازا 2 : نوارى كه بر حاشيه لباس دوخته مىشود .

74